Bloedplaatjes zijn kleine, kleurloze bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling. Ze worden geproduceerd in het beenmerg en circuleren ongeveer tien dagen in de bloedbaan voordat ze worden vernietigd. Wanneer een persoon gewond raakt, worden bloedplaatjes geactiveerd en blijven ze aan elkaar plakken om een ​​stolsel te vormen, waardoor het bloeden stopt.

Volbloed bestaat uit rode bloedcellen, witte bloedcellen, bloedplaatjes en plasma. Rode bloedcellen transporteren zuurstof van de longen naar de rest van het lichaam, witte bloedcellen bestrijden infecties en bloedplaatjes helpen het bloeden te stoppen. Plasma is het vloeibare deel van het bloed dat voedingsstoffen en hormonen door het lichaam transporteert.

Een persoon kan bloedplaatjes ontvangen die door iedereen zijn gedoneerd, omdat bloedplaatjes geen rode bloedcelantigenen bevatten. Rode bloedcelantigenen zijn eiwitten die op het oppervlak van rode bloedcellen worden aangetroffen. Mensen kunnen alleen bloedtransfusies krijgen van mensen die compatibele rode bloedcelantigenen hebben. Als iemand een bloedtransfusie krijgt van iemand met incompatibele rode bloedcelantigenen, zal zijn immuunsysteem de getransfundeerde rode bloedcellen aanvallen, waardoor een mogelijk levensbedreigende reactie ontstaat.

Plasma en bloedplaatjes worden niet beïnvloed door antigenen van rode bloedcellen, dus iemand kan bloedplaatjes ontvangen die door iedereen zijn gedoneerd, ongeacht hun bloedgroep.