Ziekenhuizen zijn vereist door accrediteren en regelgevende instanties ( dwz gezamenlijke commissie, AABB , CAP en de FDA ) om het juiste gebruik van bloedproducten te garanderen . Hoewel dit vermindert risico , het niet een volledige verwijdering . Ziekenhuizen zijn verplicht om bloedtransfusie praktijken en nadelige resultaten beoordelen . Beleid en procedures zijn consequent herzien en beoordeeld en gecontroleerd om ervoor te zorgen dat ze correct worden opgevolgd . Echter , af en toe gevaren en bijwerkingen optreden met betrekking tot de transfusie van bloedproducten . Wie ontvangt Transfusions

Bloedtransfusies worden gebruikt om patiënten die een aanzienlijk verlies van bloed hebben geleden als gevolg van letsel of een operatie te behandelen. Patiënten met uiteenlopende soorten bloedarmoede , zoals ijzer of B12-tekort kan ook kreeg een transfusie .
Onmiddellijke immuunreactie

Er zijn verschillende mogelijke onmiddellijke reacties van een patiënt kunnen lijden na een bloedtransfusie . Een hemolytische transfusiereactie is de vernietiging van transfusie rode bloedcellen door bloedgroep incompatibiliteit . Allergische reacties zijn mogelijk en treden meestal urticaria ( netelroos ) , maar kan ook piepende ademhaling en oedeem reacties. Deze reacties zijn niet te voorspellen , maar zodra ze zich voordoen , kunnen ze worden behandeld met antihistaminica , steroïden of epinefrine . Anafylactische reactie symptomen ernstig dyspnoe ( ademhalingsmoeilijkheden ) , longoedeem , een zeldzame maar gevaarlijke complicatie die onmiddellijke behandeling met corticosteroïden en adrenaline . De reactie die het meest waarschijnlijk dood is transfusiegerelateerde acute longbeschadiging ( TRALI ) , die wordt veroorzaakt door massale lekken van vloeistoffen en eiwit in de longen binnen zes uur na transfusie . Het specifieke mechanisme is niet duidelijk . De behandeling bestaat uit agressieve ademhalingsondersteuning .
Delayed immuunreactie

Vertraagde hemolytische transfusiereactie varieert van een milde tot een ernstige levensbedreigende reactie . Kenmerken omvatten koorts , lager dan verwacht hemoglobine concentratie geïnduceerde geelzucht en kan voorkomen 5 tot 10 dagen na transfusie .

Voeg transfusie purpura ( PTP ) is een zeldzame syndroom gekenmerkt door de ontwikkeling van een dramatische Nog zelfbeperkend trombocytopenie ( laag aantal bloedplaatjes ) ​​, typisch optredende 7 tot 10 dagen na bloedtransfusie . Dit wordt meestal gezien bij een patiënt met een voorgeschiedenis van overgevoeligheid door een zwangerschap of eerdere transfusie .

In een bloedende patiënt , kan een hoge dosis intraveneus immunoglobuline ( IGIV ) onmiddellijk corrigeren de bloedplaatjes -deficiëntie. Graft versus host disease ( GVHD ) is een zeldzame , maar zeer gevaarlijke aandoening die optreedt wanneer de T - lymfocyt bloedcellen in de transfusie component oorzaak reactie tegen weefsel antigenen in de ontvanger. Ernstig immuungecompromitteerde personen , zoals patiënten met kanker of AIDS , het grootste risico , maar GVHD is gemeld bij mensen met een gezond immuunsysteem meestal wanneer de transfusie component is van een bloedverwant .
Infectious Disease Risico's

overdracht van besmettelijke ziekte kan optreden omdat het product is gemaakt van menselijk bloed . Bloeddonoren worden gescreend om die besmet zijn met HIV , hepatitis of seksueel overdraagbare aandoeningen doneren voorkomen . Hoewel er een gedetailleerde screening , is het mogelijk , in zeldzame gevallen , voor zieke bloed worden toegediend .
Voordelen versus risico

Een bloedtransfusie is een procedure inherente risico heeft . Echter , de voordelen van deze vaak levensreddende behandeling ruimschoots opwegen tegen de risico's. Transfusiereacties zijn zeldzaam en vaak gemakkelijk beheerd door medisch personeel . Elk ziekenhuis of medisch centrum heeft een transfusie comite dat de rechtvaardiging voor transfusie en de praktijken in verband met het aan veiligheid van de patiënt bewaakt .