INR (International Normalised Ratio) is een maatstaf die wordt gebruikt om het stollingsvermogen van het bloed te controleren. Het wordt vaak gebruikt om de effectiviteit van antistollingstherapie, zoals warfarine, te beoordelen. Hoewel het normale INR-bereik doorgaans tussen 2,0 en 3,0 ligt, kan de optimale beoogde INR variëren, afhankelijk van de specifieke medische toestand van het individu.

Een INR van 3,7 betekent niet noodzakelijkerwijs dat het bloed te dik is. Het juiste INR-bereik kan variëren, afhankelijk van de medische toestand van het individu en de specifieke antistollingsmedicatie die hij of zij gebruikt. Bij patiënten die warfarine krijgen voor bepaalde aandoeningen, zoals diepe veneuze trombose of mechanische hartkleppen, kan bijvoorbeeld een INR van 2,5-3,5 worden aanbevolen.

Het is belangrijk om een ​​beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, zoals de voorschrijvende arts of een apotheker, te raadplegen om de INR-resultaten nauwkeurig te interpreteren en te bepalen of er medicatieaanpassingen nodig zijn. Het zelf aanpassen of wijzigen van de medicatiedosering zonder de juiste medische begeleiding kan tot potentiële risico's of complicaties leiden.