De meest gebruikelijke test die een hemodynamisch compromis diagnosticeert, is een lichamelijk onderzoek. Een lichamelijk onderzoek kan tekenen van hemodynamisch compromis aan het licht brengen, zoals:

* Tachycardie: Een snelle hartslag kan erop wijzen dat het hart harder dan normaal werkt om bloed rond te pompen.

* Tachypnoe: Een snelle ademhaling kan erop duiden dat het lichaam een ​​tekort aan zuurstof probeert te compenseren.

* Hypotensie: Een lage bloeddruk kan erop duiden dat het hart niet genoeg bloed naar het lichaam pompt.

* Koele, klamme huid: Dit kan erop wijzen dat het lichaam niet genoeg bloed krijgt.

* Verwarring of lethargie: Dit kan erop wijzen dat de hersenen niet genoeg bloed krijgen.

Andere tests die een hemodynamisch compromis kunnen diagnosticeren zijn onder meer:

* Echocardiogram: Deze test maakt gebruik van echografie om afbeeldingen van het hart te maken. Het kan aantonen hoe goed het hart bloed rondpompt en of er structurele problemen met het hart zijn.

* Hartkatheterisatie: Bij deze test wordt een katheter in het hart ingebracht om de bloeddruk en het zuurstofniveau te meten. Het kan ook worden gebruikt om kleurstof in de hartslagaders te injecteren om te zien of er verstoppingen zijn.

* Longslagaderkatheterisatie: Bij deze test wordt een katheter in de longslagader ingebracht om de bloeddruk en het zuurstofniveau te meten. Het kan ook worden gebruikt om de hoeveelheid bloed te meten die uit het hart wordt gepompt.