Hemochromatose is een ijzerstapelingsziekte die optreedt wanneer het lichaam ijzer uit voedsel absorbeert. Normaal gesproken wordt extra ijzer opgeslagen in de lever en het beenmerg, maar bij mensen met hemochromatose hoopt het ijzer zich op in organen zoals de lever, het hart, de pancreas en de gewrichten, wat leidt tot levercirrose, hartfalen en diabetes.

De meeste gevallen van hemochromatose worden veroorzaakt door een genetische mutatie die het vermogen van het lichaam om de ijzerabsorptie te reguleren verstoort. Sommige mensen kunnen echter verworven hemochromatose ontwikkelen, die kan worden veroorzaakt door aandoeningen die het normale ijzermetabolisme van het lichaam verstoren, zoals:

- alcoholisme

- chronische leverziekte

- bepaalde bloedaandoeningen

- bepaalde medicijnen

Symptomen van hemochromatose verschijnen doorgaans pas op middelbare leeftijd, wanneer ijzerstapeling aanzienlijke schade aan de lever en andere organen heeft veroorzaakt. Symptomen kunnen zijn:

- vermoeidheid

- zwakte

- buikpijn

- misselijkheid

- braken

- gewrichtspijn

-verkleuring van de huid

- verlies van libido

- erectiestoornissen

- hartfalen

- suikerziekte

- levercirrose

- leverkanker

De diagnose van hemochromatose omvat bloedonderzoek om het ijzergehalte te meten en genetische tests om mutaties te identificeren die de aandoening veroorzaken. Leverbiopten kunnen ook worden aanbevolen om de omvang van de leverschade te beoordelen.

Behandeling voor hemochromatose omvat doorgaans het verwijderen van het extra ijzer uit het lichaam. Dit kan worden bereikt via verschillende methoden, waaronder:

- aderlaten (bloedvergieten)

- dieetbeperkingen

- medicijnen die de ijzerabsorptie verminderen

Vroegtijdige diagnose en behandeling van hemochromatose kunnen ernstige gezondheidscomplicaties helpen voorkomen of vertragen. Als u een familiegeschiedenis van de aandoening heeft of symptomen ervaart, is het belangrijk om met uw arts te praten.