De bloedingstijd verwijst naar de tijd die nodig is voordat het bloeden stopt na een kleine snee of lek in de huid. Het meet de efficiëntie van de bloedstollingsmechanismen van het lichaam en wordt vaak gebruikt als basisscreeningstest voor bloedingsstoornissen. Wanneer de huid gewond raakt, vernauwen de bloedvaten zich en verzamelen bloedplaatjes zich op de plaats van het letsel om een ​​stolsel te vormen. Dit proces, samen met de activering van stollingsfactoren in het bloedplasma, stopt uiteindelijk het bloeden.

De bloedingstijdtest wordt doorgaans uitgevoerd door een kleine, gecontroleerde snee in de huid van een persoon te maken, meestal op de onderarm of vingertop, en vervolgens te meten hoe lang het duurt voordat het bloeden stopt. De snede is meestal ongeveer 1-2 millimeter diep en 6-10 millimeter lang.

De bloedingstijd wordt als normaal beschouwd als deze binnen bepaalde vooraf vastgestelde referentiewaarden valt. Een langere bloedingstijd kan duiden op afwijkingen in het stollingsproces en kan in verband worden gebracht met bloedplaatjesstoornissen, tekorten aan bepaalde stollingsfactoren of andere onderliggende medische aandoeningen. Een kortere bloedingstijd dan normaal komt niet vaak voor, maar kan voorkomen bij bepaalde aandoeningen, zoals de ziekte van von Willebrand (type 2N).

Zorgverleners kunnen een bloedingstijdtest bestellen bij het beoordelen van patiënten met gemakkelijk blauwe plekken, frequente bloedneuzen, langdurige menstruatiebloedingen of andere tekenen en symptomen die wijzen op een mogelijke bloedingsstoornis. De resultaten van de test kunnen helpen bij het diagnosticeren en beheersen van bloedingsgerelateerde aandoeningen en kunnen indien nodig verdere medische evaluatie begeleiden.