De term "MONO" in een hematologische test verwijst naar de aanwezigheid van atypische lymfocyten in het bloed, met name monocyten. Monocyten zijn een soort witte bloedcellen die een cruciale rol spelen in het immuunsysteem. Ze zijn groter dan andere soorten lymfocyten, zoals lymfocyten, en zien er onder een microscoop duidelijk uit.

Wanneer het aantal monocyten toeneemt of atypische kenmerken vertonen, kan dit duiden op een onderliggende medische aandoening. Enkele mogelijke oorzaken van verhoogde of atypische monocyten zijn onder meer:

1. Virale infecties:Bepaalde virale infecties, zoals infectieuze mononucleosis (ook wel "mono" genoemd), cytomegalovirus (CMV) en Epstein-Barr-virus (EBV), kunnen een toename van atypische lymfocyten, waaronder monocyten, veroorzaken.

2. Bacteriële infecties:Sommige bacteriële infecties, zoals tuberculose (tbc) en brucellose, kunnen ook leiden tot een toename van het aantal monocyten.

3. Auto-immuunziekten:aandoeningen zoals lupus en reumatoïde artritis kunnen een toename van atypische lymfocyten veroorzaken, waaronder monocyten.

4. Chronische infecties:Chronische infecties, zoals HIV en hepatitis, kunnen ook resulteren in een toename van het aantal monocyten.

5. Bloedkanker:In sommige gevallen kan een toename van atypische lymfocyten, waaronder monocyten, een teken zijn van bloedkanker, zoals leukemie of lymfoom.

Wanneer "MONO" wordt gerapporteerd in een hematologische test, verwijst dit doorgaans naar de aanwezigheid van atypische monocyten. Het is echter essentieel op te merken dat verdere evaluatie en testen meestal nodig zijn om de onderliggende oorzaak en passende behandeling te bepalen. Een arts zal de symptomen, medische geschiedenis en andere laboratoriumbevindingen van de patiënt in overweging nemen om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen en een passende behandeling te bieden.