1. Beenmergaandoeningen: Aandoeningen die het beenmerg aantasten, zoals leukemie, myelodysplastische syndromen en aplastische anemie, kunnen leiden tot een verhoogde productie van reticulocyten in een poging de verminderde productie van rijpe rode bloedcellen te compenseren.
2. Hemolytische anemieën: Bij hemolytische anemieën worden rode bloedcellen voortijdig vernietigd. Het beenmerg reageert door de productie van reticulocyten te verhogen om de verloren rode bloedcellen te vervangen. Enkele voorbeelden van hemolytische anemieën zijn sikkelcelanemie, thalassemie en auto-immuun hemolytische anemie.
3. Bloedverlies: Aanzienlijk bloedverlies, zoals door een trauma, een operatie of een gastro-intestinale bloeding, zorgt ervoor dat het beenmerg de productie van reticulocyten verhoogt om de verloren rode bloedcellen aan te vullen.
4. Splenectomie: De milt speelt een rol bij het verwijderen van oude of beschadigde rode bloedcellen uit de bloedsomloop. Nadat de milt is verwijderd (splenectomie), kan er een tijdelijke toename van reticulocyten optreden, omdat het beenmerg het verlies van de filterfunctie van de milt compenseert.
5. Hypothyreoïdie: Bij hypothyreoïdie, waarbij de schildklier onderactief is, kan de productie van rode bloedcellen verstoord zijn, wat leidt tot milde reticulocytose terwijl het beenmerg dit probeert te compenseren.
6. Bloedarmoede door ijzertekort: In sommige gevallen kan bloedarmoede door ijzertekort, een veel voorkomende vorm van bloedarmoede veroorzaakt door een laag ijzergehalte, ook leiden tot reticulocytose. Wanneer er een ijzertekort is, wordt de productie van hemoglobine, het zuurstofdragende eiwit in de rode bloedcellen, verstoord. Het beenmerg compenseert door reticulocyten eerder dan normaal vrij te geven in een poging het aantal circulerende rode bloedcellen te verhogen.
Het is belangrijk op te merken dat het aantal reticulocyten gewoonlijk wordt geïnterpreteerd in combinatie met andere laboratoriumbevindingen en de klinische context om de onderliggende oorzaak en een passend beheer te bepalen. Als een persoon een verhoogd aantal reticulocyten heeft, kunnen verdere evaluatie en testen nodig zijn om de onderliggende medische aandoening te identificeren en een passende behandeling te krijgen.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win