Een verhoogd aantal witte bloedcellen (WBC), ook wel leukocytose genoemd, kan in verschillende situaties voorkomen, waaronder:

1. Infectie:De natuurlijke reactie van het lichaam op een infectie is het verhogen van de productie van witte bloedcellen om de binnendringende ziekteverwekkers te bestrijden. Infecties veroorzaakt door bacteriën, virussen, parasieten of schimmels kunnen leiden tot een verhoogd aantal witte bloedcellen.

2. Ontsteking:Chronische ontstekingen, zoals die worden waargenomen bij aandoeningen zoals artritis, inflammatoire darmaandoeningen of vasculitis, kunnen ook resulteren in een toename van het aantal witte bloedcellen.

3. Weefselschade:Ernstige weefselschade of trauma, zoals brandwonden, grote operaties of verbrijzelingsverwondingen, kunnen het vrijkomen van ontstekingsmediatoren veroorzaken die de productie van witte bloedcellen stimuleren.

4. Stress:Fysieke of emotionele stress kan tijdelijk een lichte verhoging van het aantal witte bloedcellen veroorzaken.

5. Bepaalde medicijnen:Sommige medicijnen, zoals corticosteroïden en chemotherapiemedicijnen, kunnen de productie van witte bloedcellen beïnvloeden.

6. Zwangerschap:Tijdens de zwangerschap is er een fysiologische toename van het aantal witte bloedcellen, met name van neutrofielen.

7. Kanker:Sommige soorten kanker, met name leukemie, lymfoom en multipel myeloom, worden gekenmerkt door de abnormale proliferatie van witte bloedcellen, wat leidt tot een verhoogd aantal witte bloedcellen.

8. Beenmergaandoeningen:Myelodysplastisch syndroom en myeloproliferatieve aandoeningen, die het vermogen van het beenmerg om bloedcellen te produceren beïnvloeden, kunnen resulteren in een abnormaal aantal witte bloedcellen.

Het is vermeldenswaard dat het normale bereik voor het aantal witte bloedcellen kan variëren, afhankelijk van de referentiewaarden die door verschillende laboratoria worden gebruikt. Als u een hoog aantal witte bloedcellen heeft, zal uw arts uw algehele gezondheid, symptomen en specifieke omstandigheden in overweging nemen om de onderliggende oorzaak vast te stellen en een passende behandeling aan te bevelen.