Ja, onder bepaalde omstandigheden kunnen witte bloedcellen (leukocyten) de bloedvaten verlaten en in de weefsels terechtkomen. Dit proces wordt extravasatie of diapedese genoemd.

Witte bloedcellen zijn een essentieel onderdeel van het immuunsysteem van het lichaam en zijn verantwoordelijk voor de verdediging tegen infecties, vreemde stoffen en beschadigde cellen. Ze circuleren door de bloedbaan in de bloedvaten en patrouilleren voortdurend op mogelijke bedreigingen. Wanneer deze bedreigingen echter in de weefsels worden gedetecteerd, hebben witte bloedcellen het vermogen om uit de bloedvaten te migreren en rechtstreeks de aangetaste weefsels binnen te dringen om een ​​immuunreactie op te wekken.

Extravasatie wordt geïnitieerd wanneer chemische signalen, zoals ontstekingsmediatoren of chemokinen, vrijkomen uit de plaats van infectie of ontsteking. Deze signalen creëren een concentratiegradiënt die witte bloedcellen naar het getroffen gebied trekt.

Het proces van extravasatie omvat meerdere stappen:

1. Marge: Witte bloedcellen vertragen en rollen langs de binnenwand van het bloedvat (endotheel).

2. Hechting: Selectinen en integrinen op het oppervlak van witte bloedcellen binden zich aan specifieke moleculen (liganden) op de endotheelcellen, waardoor de witte bloedcellen zich stevig aan de vaatwand hechten.

3. Transmigratie: De witte bloedcellen wringen zich tussen de endotheelcellen en het onderliggende basaalmembraan, waardoor de endotheelcellen opzij worden gedrukt en tijdelijke gaten in de vaatwand ontstaan.

4. Chemotaxis: Eenmaal in het weefsel volgen witte bloedcellen de chemische gradiënten die worden gecreëerd door de ontstekingsmediatoren, een proces dat bekend staat als chemotaxis en dat hen naar de plaats van infectie of letsel leidt.

Witte bloedcellen die in weefsels zijn geëxtravaseerd, kunnen hun verschillende immuunfuncties uitvoeren, waaronder fagocytose (het overspoelen en vernietigen van ziekteverwekkers), het vrijgeven van antimicrobiële stoffen en het activeren van andere immuuncellen om een ​​gecoördineerde reactie op te zetten.

Het vermogen van witte bloedcellen om de bloedvaten te verlaten en weefsels binnen te dringen, is van cruciaal belang voor de verdediging van het lichaam tegen infecties en voor het in stand houden van de weefselhomeostase. Het zorgt ervoor dat het immuunsysteem bedreigingen rechtstreeks in de getroffen gebieden kan bereiken en elimineren.