De wanden van slagaders trekken niet actief samen om het bloed naar voren te stuwen. In plaats daarvan zijn ze elastisch en trekken ze terug nadat ze zijn uitgerekt door de kracht van de samentrekking van het hart. Deze elasticiteit helpt de bloeddruk op peil te houden en zorgt ervoor dat slagaders hun diameter passief kunnen aanpassen om tegemoet te komen aan veranderingen in de vraag naar bloedstroom.

Arteriële contractie, ook bekend als vasoconstrictie, treedt op als reactie op verschillende factoren, zoals activering van het sympathische zenuwstelsel, bepaalde hormonen (bijv. Adrenaline) en lokale weefselreacties. Vasoconstrictie vernauwt de diameter van de slagaders, waardoor de weerstand tegen de bloedstroom toeneemt en daardoor de bloeddruk stijgt. Dit proces stuwt het bloed echter niet rechtstreeks vooruit. Het reguleert voornamelijk de distributie van de bloedstroom naar verschillende organen en weefsels op basis van hun behoeften en helpt de algehele bloeddrukhomeostase te behouden.