Een hoog aantal witte bloedcellen (WBC) duidt doorgaans op de reactie van het immuunsysteem van het lichaam op een infectie of ontsteking. In het geval van longontsteking, een longinfectie veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels, kan een verhoogd aantal witte bloedcellen inderdaad een teken zijn van de aandoening. Wanneer er een infectie in de longen is, verhoogt het lichaam de productie van witte bloedcellen, met name neutrofielen, een soort witte bloedcellen die bacteriële en schimmelinfecties bestrijden, om de infectie te bestrijden.

Een normaal aantal witte bloedcellen ligt gewoonlijk tussen 4.500 en 11.000 witte bloedcellen per microliter (μl) bloed. Bij longontsteking kan het aantal leukocyten echter aanzienlijk toenemen en buiten het normale bereik vallen.

Het is vermeldenswaard dat een hoog aantal witte bloedcellen niet alleen specifiek is voor longontsteking. Verschillende andere infecties en ontstekingsaandoeningen kunnen ook een verhoging van het aantal witte bloedcellen veroorzaken. Hoewel het dus een nuttige indicator kan zijn voor een infectie, kan het niet als enige factor worden gebruikt om een ​​longontsteking te diagnosticeren. Andere symptomen van longontsteking, zoals koorts, hoesten, kortademigheid en pijn op de borst, samen met beeldvormende tests (zoals een röntgenfoto van de borstkas) en specifieke laboratoriumtests, zijn doorgaans vereist voor een nauwkeurige diagnose van longontsteking.

Een arts zal het aantal leukocyten interpreteren in de context van andere symptomen, medische geschiedenis en de resultaten van eventuele diagnostische tests om te bepalen of longontsteking de oorzaak is van het verhoogde aantal en om dienovereenkomstig een passende behandeling voor te schrijven.