Coagulatie ook bekend als bloedstolling of hemostase is een biologisch proces dat het bloeden stopt door de vorming van een bloedstolsel. Het is het proces waarbij bloed van een vloeistof in een gel verandert en een bloedstolsel vormt. Dit proces helpt overmatig bloeden te voorkomen wanneer een bloedvat gewond raakt.

Het stollingsproces omvat een reeks opeenvolgende biochemische reacties die leiden tot de vorming van fibrine, een onoplosbaar eiwit dat het netwerk van een bloedstolsel vormt. Het proces wordt veroorzaakt door de schade aan de bloedvatwand, wat leidt tot de activering van bloedplaatjes en het vrijkomen van stollingsfactoren.

De stollingsroute kan worden onderverdeeld in drie verschillende fasen:

1. Initiatie :Deze fase wordt veroorzaakt door de schade aan de bloedvatwand, waardoor de onderliggende weefsels en het bloed worden blootgesteld aan de buitenomgeving. Dit leidt tot de activering van bloedplaatjes en het vrijkomen van stollingsfactoren, waaronder weefselfactor en calcium.

2. Vermeerdering :In dit stadium interageren de geactiveerde stollingsfactoren met elkaar in een cascade van reacties, wat leidt tot de vorming van trombine. Trombine is een enzym dat fibrinogeen, een oplosbaar eiwit, omzet in fibrine, een onoplosbaar eiwit.

3. Stabilisatie :In deze laatste fase wordt het fibrinenetwerk gestabiliseerd door de werking van factor XIII, een andere stollingsfactor. De fibrinestrengen worden verknoopt om een ​​sterk en stabiel stolsel te vormen.

Het stollingsproces is essentieel voor het handhaven van de hemostase en het voorkomen van overmatig bloeden. Abnormale stolling kan echter leiden tot bloedingsstoornissen, zoals hemofilie, of tot de vorming van ongewenste bloedstolsels, zoals diepe veneuze trombose (DVT) of longembolie (PE).