Hoewel mensen met epilepsie een grotere kans hebben op een beroerte dan mensen zonder de aandoening, is epilepsie geen directe oorzaak van beroertes. Beroertes kunnen optreden bij personen met epilepsie als gevolg van verschillende risicofactoren en bepaalde soorten aanvallen:

1. Vorming van bloedstolsels:Sommige mensen met epilepsie kunnen bloedstolsels in hun aderen krijgen, waardoor het risico op een beroerte toeneemt. Langdurige immobilisatie tijdens langdurige aanvallen, vooral bij personen die al vatbaar zijn voor stollingsstoornissen, kan bijdragen aan de vorming van stolsels.

2. Verhoogde risicofactoren voor een beroerte:Mensen met epilepsie hebben vaak andere aandoeningen die vaak gepaard gaan met een verhoogd risico op een beroerte. Deze aandoeningen omvatten hoge bloeddruk, diabetes, obesitas, roken en hart- en vaatziekten. De aanwezigheid van deze risicofactoren draagt ​​bij aan de cumulatieve kans op het optreden van een beroerte.

3. Hersenbloeding:Bepaalde soorten aanvallen, met name gegeneraliseerde tonisch-klonische aanvallen (voorheen bekend als grand mal-aanvallen), kunnen leiden tot een plotselinge en intense stijging van de bloeddruk. Deze snelle stijging van de bloeddruk kan mogelijk de bloedvaten doen scheuren, waardoor een hemorragische beroerte (bloeding in de hersenen) kan ontstaan.

4. Beroerte als complicatie van epilepsiechirurgie:In zeldzame gevallen kunnen chirurgische ingrepen voor hardnekkige epilepsie, zoals temporale lobectomie of corpus callosotomie, een klein risico op een beroerte met zich meebrengen. Dit risico houdt doorgaans verband met de chirurgische ingreep zelf en wordt niet rechtstreeks veroorzaakt door de epilepsie.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle mensen met epilepsie een beroerte zullen krijgen, en dat het risico van persoon tot persoon verschilt. Een goed beheer van de onderliggende gezondheidsproblemen, regelmatige controle van de aanvalsactiviteit, aanpassingen van de levensstijl en het zoeken naar passende medische zorg kunnen de kans op een beroerte bij personen met epilepsie helpen verminderen.