Het is onjuist om egoïsme als een algemeen kenmerk toe te schrijven aan personen met het Asperger-syndroom. Egoïsme houdt in dat men opzettelijk zijn eigenbelang in overweging neemt boven de zorgen en behoeften van anderen. Er is geen directe relatie tussen het hebben van het Asperger-syndroom en het vertonen van egoïstisch gedrag.

Het Asperger-syndroom heeft vooral invloed op het sociale gedrag en de interpersoonlijke communicatieve vaardigheden van een individu. Sommige uitdagingen waarmee mensen met het Asperger-syndroom vaak worden geconfronteerd, zoals moeilijkheden bij het begrijpen van sociale signalen of het begrijpen van non-verbale uitdrukkingen, kunnen af ​​en toe tot sociale misverstanden leiden. In deze situaties kan iemand met het Asperger-syndroom onbedoeld de sociale etiquette over het hoofd zien, wat leidt tot een misvatting over de mate waarin hij rekening houdt met de gevoelens van anderen.

Egoïsme is niet inherent aan het Asperger-syndroom. Net als de algemene variabiliteit onder de gehele bevolking vertonen mensen met het Asperger-syndroom een ​​breed scala aan persoonlijkheidskenmerken, morele principes en motivaties. Individueel gedrag wordt beïnvloed door meerdere factoren, zoals omgevings-, culturele, educatieve en interpersoonlijke elementen. Het is essentieel om elk individu afzonderlijk te beoordelen, waarbij rekening wordt gehouden met verschillende aspecten die hun gedrag bepalen, waaronder egoïsme versus onbaatzuchtigheid.