Het gebruik van het puzzelstukje als symbool voor autisme is controversieel en is om verschillende redenen bekritiseerd:

- Het impliceert dat autisme een puzzel is die moet worden opgelost, en die kan worden gezien als ontmenselijkend en afwijkend. Autisme is een spectrum van neurologische ontwikkelingsstoornissen, en het is geen puzzel die moet worden opgelost. Mensen met autisme zijn individuen met unieke sterke punten, uitdagingen en perspectieven, en ze mogen niet worden behandeld als object van studie of medelijden.

- Het suggereert dat autisme een ziekte of stoornis is die genezen moet worden, wat niet waar is. Autisme is een natuurlijk neurotype en het is niet iets dat moet worden opgelost of genezen. Mensen met autisme kunnen een gelukkig, vervullend leven leiden, en dat doen ze ook.

- Het bestendigt het stigma dat geassocieerd wordt met autisme. Het puzzelstuksymbool versterkt het idee dat autisme iets is dat gevreesd of vermeden moet worden, en het kan mensen met autisme het gevoel geven dat ze buitenstaanders of freaks zijn.

Andere symbolen voor autisme die aan populariteit winnen zijn onder meer:

- Het regenboog-oneindigheidssymbool, dat de diversiteit en acceptatie van het autismespectrum vertegenwoordigt

- Het acceptatiesymbool, dat is gebaseerd op het American Sign Language (ASL)-teken voor 'Ik hou van jou'

- In plaats daarvan het rode symbool, dat staat voor "echte empowerment, diversiteit, begrip en acceptatie van allen die getroffen zijn door en geassocieerd zijn met autisme"

Deze symbolen zijn positiever en inclusiever dan het puzzelstukje, en vertegenwoordigen beter de autismegemeenschap.