De exacte reden waarom jongens vaker autisme hebben dan meisjes is nog niet helemaal duidelijk, maar er zijn verschillende mogelijke factoren die aan dit verschil kunnen bijdragen.

1. Genetische factoren: Genetisch onderzoek heeft gesuggereerd dat er mogelijk een genetische component is die jongens vatbaarder maakt voor autisme. Bepaalde genen en genetische mutaties blijken vaker voor te komen bij jongens met autisme dan bij meisjes met autisme of in de algemene bevolking.

2. Testosteronniveaus: Testosteron is een hormoon dat bij jongens in hogere concentraties wordt aangemaakt dan bij meisjes. Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat hoge niveaus van testosteron een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van autisme.

3. Hersenverschillen: Er kunnen verschillen zijn in de hersenstructuur en -functie tussen jongens en meisjes die zouden kunnen bijdragen aan de hogere prevalentie van autisme bij jongens. Sommige onderzoeken hebben bijvoorbeeld aangetoond dat jongens met autisme grotere amygdalae hebben, een hersengebied dat betrokken is bij het verwerken van emoties.

4. Omgevingsfactoren: Sommige omgevingsfactoren kunnen ook een rol spelen bij de ontwikkeling van autisme, en deze factoren kunnen jongens meer treffen dan meisjes. Blootstelling aan bepaalde chemicaliën of gifstoffen tijdens de zwangerschap is bijvoorbeeld in verband gebracht met een verhoogd risico op autisme.

Het is belangrijk op te merken dat de exacte oorzaak van autisme nog niet volledig wordt begrepen, en dat de hierboven genoemde factoren slechts enkele van de mogelijke verklaringen zijn voor de hogere prevalentie van autisme bij jongens. Er is meer onderzoek nodig om de specifieke redenen vast te stellen waarom jongens een grotere kans hebben op autisme.