Auto-immuunziekten, waaronder artritis, kunnen een verhoogde erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR) veroorzaken. De ESR-test meet de snelheid waarmee rode bloedcellen zich gedurende een uur op de bodem van een reageerbuis bezinken. Bij gezonde personen ligt de ESR doorgaans binnen een bepaald bereik. Bij personen met auto-immuunziekten kan de ESR echter verhoogd worden als gevolg van verhoogde ontstekingen in het lichaam.

Hier leest u hoe auto-immuunziekten zoals artritis de ESR-test kunnen beïnvloeden:

Verhoogde ontsteking:Auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis (RA) en systemische lupus erythematosus (SLE) worden gekenmerkt door chronische ontstekingen. Deze ontsteking leidt tot het vrijkomen van verschillende ontstekingsmediatoren, waaronder cytokinen en chemokinen, die veranderingen in de bloedsamenstelling kunnen veroorzaken en de aggregatie van rode bloedcellen kunnen bevorderen. Als gevolg hiervan kan de ESR verhoogd worden.

Veranderde bloedviscositeit:Ontsteking kan ook de viscositeit (dikte) van het bloed beïnvloeden. Een verhoogde ontsteking kan leiden tot veranderingen in de samenstelling van plasma-eiwitten, waaronder een toename van fibrinogeen en andere acute fase-eiwitten. Deze veranderingen kunnen de viscositeit van het bloed verhogen, waardoor rode bloedcellen langzamer in de ESR-buis terechtkomen, wat resulteert in een verhoogde ESR.

Veranderingen in de vorm en grootte van rode bloedcellen:Sommige auto-immuunziekten kunnen de vorm en grootte van rode bloedcellen beïnvloeden. Bij aandoeningen als sikkelcelanemie worden de rode bloedcellen bijvoorbeeld langwerpig en sikkelvormig, wat de sedimentatie in de ESR-buis kan verstoren. Dit kan ook leiden tot een verhoogde ESR.

Het is belangrijk op te merken dat een verhoogde ESR alleen geen auto-immuunziekte diagnosticeert. Het is een niet-specifieke indicator van ontsteking, en verdere tests en evaluaties zijn nodig om de onderliggende oorzaak vast te stellen. Niettemin kunnen veranderingen in de ESR nuttig zijn bij het monitoren van de ziekteactiviteit en het beoordelen van de behandelingsrespons bij personen met auto-immuunziekten.