Eetstoornissen zoals anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis worden op het gebied van psychologie en geneeskunde erkend als psychische aandoeningen of psychiatrische stoornissen. Ze zijn opgenomen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), het belangrijkste diagnostische hulpmiddel dat door professionals in de geestelijke gezondheidszorg wordt gebruikt om psychische aandoeningen te classificeren en te diagnosticeren.

Hier zijn enkele redenen waarom eetstoornissen als psychische aandoeningen worden beschouwd:

1. Verstoringen in denken en gedrag: Eetstoornissen brengen aanzienlijke stoornissen met zich mee in denkpatronen, emoties en gedrag gerelateerd aan voedsel, lichaamsbeeld en eigenwaarde. Mensen met een eetstoornis kunnen een intense preoccupatie hebben met gewicht, vorm en voedsel, wat leidt tot extreem en ongezond gedrag, zoals ernstige voedselbeperking, eetbuien of purgeren.

2. Psychologische symptomen: Eetstoornissen worden in verband gebracht met een reeks psychologische symptomen, waaronder angst, depressie, obsessief-compulsieve neigingen, een laag zelfbeeld, perfectionisme en lichaamsdysmorfe stoornis (een vertekend beeld van het lichaam). Deze psychologische factoren dragen bij aan het ongeordende eetgedrag en houden het in stand.

3. Biopsychosociale factoren: De ontwikkeling van eetstoornissen wordt beïnvloed door een complexe interactie van biologische, psychologische en sociale factoren. Genetische aanleg, bepaalde persoonlijkheidskenmerken, omgevingsstressoren, culturele druk die verband houdt met het lichaamsbeeld en gezinsdynamiek kunnen allemaal bijdragen aan de ontwikkeling en het voortbestaan ​​van eetstoornissen.

4. Functionele beperking: Eetstoornissen hebben een aanzienlijke invloed op iemands vermogen om op verschillende gebieden van het leven te functioneren, waaronder sociale relaties, school- of werkprestaties, lichamelijke gezondheid en emotioneel welzijn. Het extreme gedrag dat met de stoornissen gepaard gaat, kan leiden tot medische complicaties en kan in ernstige gevallen levensbedreigend zijn.

5. Behandelingsbenaderingen: Eetstoornissen vereisen professionele interventie en gespecialiseerde behandelmethoden, waaronder psychotherapie, voedingsadvies en medische zorg. Het doel van de behandeling is om de psychologische en gedragsmatige aspecten van de stoornis aan te pakken en individuen te helpen een gezonde relatie met voedsel, hun lichaam en zichzelf te herstellen.

Het beschouwen van eetstoornissen als psychische aandoeningen maakt een passende diagnose, toegang tot behandeling en destigmatisering van deze aandoeningen mogelijk. Het erkent dat deze stoornissen niet simpelweg levensstijlkeuzes zijn, maar complexe geestelijke gezondheidsproblemen die professionele zorg en ondersteuning vereisen.