De exacte oorzaken van dyslexie zijn nog niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat verschillende factoren bijdragen aan de ontwikkeling ervan:

Genetica :Van dyslexie is bekend dat het een genetische component heeft, en het komt vaak voor in de familie. Onderzoek suggereert dat specifieke genen die verband houden met de ontwikkeling van de hersenen, taalverwerking en leesvaardigheid betrokken kunnen zijn bij dyslexie.

Hersenstructuur en -functie :Uit onderzoek met neuroimaging-technieken zijn verschillen gebleken in de structuur en functie van de hersenen bij personen met dyslexie. Deze verschillen kunnen van invloed zijn op de manier waarop de hersenen taal- en leesgerelateerde informatie verwerken.

Fonologische verwerkingstekortkomingen :Fonologische verwerking verwijst naar het vermogen om de klankstructuur van taal waar te nemen, te manipuleren en te gebruiken. Problemen met fonologische verwerking komen vaak voor bij mensen met dyslexie, en deze tekorten kunnen van invloed zijn op hun vermogen om te leren lezen en spellen.

Problemen met visuele verwerking :Sommige mensen met dyslexie ervaren ook problemen met visuele verwerking, zoals visueel geheugen, ruimtelijk inzicht en het vermogen om letters en woorden correct waar te nemen. Deze moeilijkheden kunnen van invloed zijn op hun vermogen om woorden te herkennen en te begrijpen wat ze lezen.

Omgevingsfactoren :Omgevingsfactoren, zoals vroege ervaringen met taal, alfabetiseringsonderwijs en blootstelling aan leesmateriaal, kunnen ook de ontwikkeling van dyslexie beïnvloeden. Kinderen die geen toegang hebben tot vroege geletterdheidservaringen of die onvoldoende leesonderwijs krijgen, kunnen bijvoorbeeld een grotere kans hebben om dyslexie te ontwikkelen.

Het is belangrijk op te merken dat dyslexie niet het gevolg is van een lage intelligentie of luiheid. Het is een specifiek leerprobleem dat het vermogen om te lezen en te spellen beïnvloedt, ondanks voldoende intelligentie en onderwijsmogelijkheden.