Dyslexie komt van de Griekse woorden dys, wat 'moeilijkheid' betekent, en lexis, wat 'woord' betekent. De term werd voor het eerst gebruikt in de jaren 1880 door de Duitse oogarts Rudolf Berlin. Berlin gebruikte dyslexie om een ​​aandoening te beschrijven waarbij mensen moeite hadden met lezen, ondanks dat ze een normale intelligentie hadden.