De houding van het bovenste lidmaat bij Erb-Duchenne-verlamming wordt gekenmerkt doordat de arm wordt geadduceerd, intern geroteerd en gestrekt bij de elleboog. De onderarm is geprononceerd en de pols is gebogen. Deze positie wordt vaak de positie van de "kelnerstip" genoemd.

Erb-Duchenne-verlamming wordt veroorzaakt door schade aan de bovenste wortels van de plexus brachialis, die verantwoordelijk zijn voor het innerveren van de spieren van de schouder en bovenarm. Deze schade kan optreden tijdens de bevalling, als gevolg van tractieblessures aan de plexus brachialis.

De symptomen van Erb-Duchenne-verlamming kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van het letsel. In milde gevallen kan er alleen sprake zijn van zwakte in de aangedane arm. In ernstigere gevallen kan er sprake zijn van volledige verlamming van arm en hand.

Behandeling voor Erb-Duchenne-verlamming omvat doorgaans fysiotherapie om het bewegingsbereik en de kracht in de aangedane arm te helpen verbeteren. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de beschadigde zenuwen te herstellen.