Een halsslagader slagadertest, gewoonlijk doppler-echografie van de halsslagader genoemd, is een niet-invasieve beeldvormingstechniek die wordt gebruikt om de bloedstroom en structurele afwijkingen in de halsslagaders, de belangrijkste slagaders die bloed aan de hersenen leveren, te beoordelen. Halsslagadertests onthullen voornamelijk de snelheid, richting en turbulentie van de bloedstroom, in plaats van rechtstreeks het zuurstofniveau in het bloed te meten.

Het zuurstofgehalte van het bloed wordt doorgaans bepaald door middel van andere tests, zoals pulsoximetrie of arteriële bloedgasanalyse. Bij pulsoximetrie wordt een sensor op een vinger of oorlel geplaatst om de zuurstofverzadiging van hemoglobine, het eiwit dat zuurstof in de rode bloedcellen transporteert, te schatten. Bij arteriële bloedgasanalyse wordt daarentegen een klein monster arterieel bloed afgenomen en worden verschillende parameters gemeten, waaronder het zuurstofniveau en het kooldioxidegehalte.

Hoewel tests van de halsslagader de bloedoxygenatie niet direct meten, kunnen ze indirect wijzen op mogelijke problemen met de zuurstoftoevoer naar de hersenen. Een aanzienlijke vernauwing of verstopping van de halsslagaders kan bijvoorbeeld de bloedstroom naar de hersenen beperken, wat leidt tot een verminderde zuurstoftoevoer en mogelijk symptomen veroorzaakt zoals duizeligheid, flauwvallen of voorbijgaande ischemische aanvallen (TIA’s). In dergelijke gevallen kan verdere evaluatie en behandeling nodig zijn om de onderliggende oorzaak van de verminderde bloedstroom aan te pakken en te zorgen voor voldoende zuurstoftoevoer naar de hersenen.