1. Thoracentese:In gevallen waarin vochtophoping significante symptomen veroorzaakt, wordt thoracentese uitgevoerd. Het gaat om het inbrengen van een naald in de pleuraholte om overtollig vocht af te tappen. Dit zorgt voor verlichting van de symptomen en maakt diagnostisch testen van het pleuravocht mogelijk.
2. Diuretica:Als de pleurale effusie wordt veroorzaakt door onderliggend hart- of nierfalen dat leidt tot vochtretentie, kunnen diuretica worden voorgeschreven. Deze medicijnen helpen de urineproductie te verhogen en de vochtophoping in het lichaam, inclusief de pleuraholte, te verminderen.
3. Antibiotica:Als de pleurale effusie het gevolg is van een infectie (empyeem), worden antibiotica voorgeschreven op basis van het geïdentificeerde veroorzakende organisme. Antibiotica zijn cruciaal voor het elimineren van de infectie en het voorkomen van complicaties.
4. Drainage en decorticatie:In gevallen van gecompliceerde pleurale effusie, zoals empyeem met lokalisaties of vastzittend longweefsel, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Bij drainage wordt een buis of katheter ingebracht om de vloeistof af te tappen en de long opnieuw te laten uitzetten. Decorticatie is een procedure waarbij de verdikte en ontstoken pleurawand wordt verwijderd om de longexpansie te vergemakkelijken.
5. Pleurodese:In bepaalde situaties kan pleurodese worden uitgevoerd. Hierbij wordt een irriterende stof in de pleuraholte gebracht, waardoor ontstekingen en verklevingen tussen de pleurale lagen ontstaan. Dit voorkomt de herophoping van vocht in de pleuraholte.
6. Behandeling van de onderliggende aandoening:Als de pleurale effusie een symptoom is van een andere onderliggende medische aandoening, zoals kanker of een leverziekte, vereist de primaire aandoening behandeling. Het aanpakken van de onderliggende oorzaak is essentieel om de pleurale effusie effectief te beheersen.
7. Zuurstoftherapie:Er kan aanvullende zuurstof worden toegediend als de pleurale effusie de ademhaling beïnvloedt en zuurstofdesaturatie veroorzaakt.
8. Monitoring en follow-up:Nauwlettend toezicht is essentieel om de respons op de behandeling te beoordelen en eventuele complicaties op te sporen. Er kunnen regelmatig röntgenfoto's van de borstkas en andere diagnostische tests worden uitgevoerd om de voortgang van de pleurale effusie te evalueren.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win