Het sociale model van dementie is een raamwerk dat dementie begrijpt als een sociale constructie in plaats van als een medische aandoening. Het stelt dat dementie geen onvermijdelijk onderdeel is van het ouder worden, maar eerder een resultaat is van maatschappelijke attitudes, beleid en praktijken die mensen met cognitieve beperkingen uitsluiten en discrimineren.

Belangrijkste principes van het sociale model van dementie:

- Dementie is een sociale constructie:dementie is geen natuurlijk of onvermijdelijk onderdeel van het ouder worden, maar eerder een product van maatschappelijke attitudes, beleid en praktijken die mensen met cognitieve beperkingen uitsluiten en discrimineren.

- Mensen met dementie zijn niet gehandicapt:Mensen met dementie zijn niet per definitie gehandicapt, maar kunnen wel gehandicapt raken door de manier waarop de samenleving is georganiseerd. Een persoon met dementie kan bijvoorbeeld moeite hebben met het gebruik van het openbaar vervoer als het systeem niet toegankelijk is.

- De nadruk moet liggen op capaciteiten, niet op tekorten:Het sociale model van dementie richt zich op de capaciteiten van mensen met dementie, in plaats van op hun tekorten. Dit betekent het erkennen en waarderen van de bijdragen die mensen met dementie nog kunnen leveren aan de samenleving.

- De samenleving moet veranderd worden, niet mensen met dementie:Het sociale model van dementie stelt dat de manier om de levens van mensen met dementie te verbeteren is door de samenleving te veranderen, in plaats van te proberen mensen met dementie te veranderen. Dit betekent dat er veranderingen moeten worden doorgevoerd in zaken als openbaar vervoer, huisvesting en gezondheidszorg om deze toegankelijker te maken voor mensen met dementie.

Implicaties van het sociale model van dementie voor zorg en ondersteuning:

Het sociale model van dementie heeft belangrijke implicaties voor de manier waarop we mensen met dementie verzorgen en ondersteunen. Het suggereert dat we het volgende moeten doen:

- Focus op de persoon, niet op de diagnose:Als we zorgen voor iemand met dementie, moeten we ons concentreren op de individuele persoon, en niet alleen op de diagnose. Dit betekent dat u de levensgeschiedenis, interesses en waarden van de persoon leert kennen.

- Respecteer de rechten van de persoon:Mensen met dementie hebben dezelfde rechten als ieder ander, inclusief het recht om beslissingen te nemen over hun eigen leven. We moeten deze rechten respecteren en mensen met dementie betrekken bij beslissingen over hun zorg en ondersteuning.

- Creëer ondersteunende omgevingen:Mensen met dementie moeten in een omgeving leven die ondersteunend en inclusief is. Dit betekent het bieden van toegang tot openbaar vervoer, huisvesting en gezondheidszorg die zijn ontworpen om aan de behoeften van mensen met dementie te voldoen.

- Bestrijd stigma en discriminatie:We moeten het stigma en de discriminatie waarmee mensen met dementie worden geconfronteerd, bestrijden. Dit betekent dat we onszelf moeten onderwijzen over dementie en ons moeten uitspreken tegen discriminatie.

Het sociale model van dementie biedt een nieuwe manier om dementie te begrijpen en heeft het potentieel om de levens van mensen met dementie en hun families te verbeteren.