Schildklierkraakbeen, ook wel de adamsappel genoemd, is een groot stuk kraakbeen dat het grootste deel van de voorste wand van het strottenhoofd (stembox) vormt.

Anatomie

Positie

Het schildklierkraakbeen ligt in het middenvlak van de nek, ter hoogte van de C4-C5-wervels, net onder het tongbeen. Het is oppervlakkig en kan gemakkelijk door de huid worden gepalpeerd.

Vorm en structuur

Het heeft twee vierhoekige laminae, versmolten in het middenvlak; de fusie is voltooid bij mannen, terwijl deze onvolledig is bij vrouwen, waardoor de larynxprotuberans (Adamsappel) ontstaat. De onderrand van het schildklierkraakbeen is door het cricothyroid-ligament verbonden met het ringvormige kraakbeen eronder, terwijl de bovenrand door het thyrohyoid-ligament is verbonden met het tongbeen erboven.

Aan het achterste oppervlak is de superieure cornu naar boven en naar achteren gebogen en zorgt voor bevestiging aan de thyrohyoid-spier. Aan weerszijden van de middellijn onder de superieure cornu bevindt zich een ovaal facet voor articulatie met het arytenoïdekraakbeen. De inferieure cornu zorgt voor bevestiging aan de laterale cricothyreoïdspier.

Articulaties

Schildklier articulatie

Cricothyroid-articulatie