Aangenomen wordt dat de term "boo-boo" is ontstaan ​​als een eufemisme voor het woord "booby", dat in de 17e eeuw werd gebruikt om te verwijzen naar een dwaas of dom persoon. Na verloop van tijd werd de term 'booby' in een meer algemene zin gebruikt om te verwijzen naar een kleine verwonding of een ongeluk, en de term 'boo-boo' ontwikkelde zich uiteindelijk specifiek in deze context als een variant van 'booby'.

Het gebruik van 'boo-boo' als term voor een blessure is waarschijnlijk te wijten aan het speelse en niet-bedreigende karakter ervan. Het wordt vaak op een luchtige manier gebruikt om naar kleine verwondingen te verwijzen, vooral als er met kinderen wordt gesproken, om de ernst van de situatie te minimaliseren en troost te bieden.