Slaapverlamming is een tijdelijk onvermogen om te bewegen of te spreken dat optreedt tijdens het in slaap vallen of wakker worden. Het is een veel voorkomende ervaring en meestal onschadelijk. Er wordt aangenomen dat slaapverlamming wordt veroorzaakt door een tijdelijke verstoring van de normale slaap-waakcyclus van de hersenen.

Tijdens de slaap produceren de hersenen chemicaliën die de spieren verlammen, zodat de persoon niet beweegt terwijl hij droomt. Deze verlamming eindigt meestal wanneer de persoon wakker wordt. In sommige gevallen kan de verlamming echter enkele seconden of minuten aanhouden nadat de persoon wakker is geworden. Dit staat bekend als slaapverlamming.

Er zijn een aantal factoren die het risico op slaapverlamming kunnen vergroten, waaronder:

* Slaapgebrek: Mensen met slaapgebrek hebben meer kans op slaapverlamming.

* Onregelmatig slaapschema: Mensen met een onregelmatig slaapschema hebben ook meer kans op slaapverlamming.

* Bepaalde slaapstoornissen: Mensen met bepaalde slaapstoornissen, zoals narcolepsie, hebben meer kans op slaapverlamming.

* Spanning: Stress kan ook het risico op slaapverlamming vergroten.

* Medicijnen: Bepaalde medicijnen, zoals antidepressiva en stimulerende middelen, kunnen het risico op slaapverlamming vergroten.

Slaapverlamming kan een beangstigende ervaring zijn, maar is meestal onschadelijk. Als u slaapverlamming ervaart, probeer dan kalm te blijven en herinner uzelf eraan dat dit snel voorbij zal gaan. Als u langer dan een paar minuten niet kunt bewegen of praten, roep dan om hulp.