Wanneer een been langere tijd niet wordt gebruikt, kan dit tot verschillende veranderingen en mogelijke complicaties leiden. Deze aandoening wordt vaak niet-gebruiksatrofie of immobilisatie-atrofie genoemd. Dit is wat er met uw been kan gebeuren:

Spieratrofie: Inactiviteit leidt tot een verminderd spiergebruik en een verminderde vraag naar energie, waardoor de spieren in het been verzwakken en massa verliezen. Dit proces, spieratrofie genoemd, kan al na een paar dagen inactiviteit beginnen en kan na enkele weken of maanden aanzienlijk zijn.

Verlaagde botdichtheid: Gewichtdragende activiteiten stimuleren de botvorming en behouden de botdichtheid. Zonder regelmatige gewichtsoefeningen kunnen de botten in het been, vooral het dijbeen (dijbeen) en het scheenbeen (scheenbeen), een verminderde botmineraaldichtheid ervaren. Dit proces staat bekend als osteoporose, wat het risico op fracturen en verwondingen verhoogt.

Gewrichtsstijfheid: Langdurig gebrek aan beweging kan leiden tot stijfheid in de gewrichten van het been, zoals de heup, knie en enkel. De weefsels rond de gewrichten, inclusief spieren, pezen en ligamenten, kunnen korter en minder elastisch worden, waardoor het bewegingsbereik van het gewricht wordt beperkt. Deze stijfheid kan zelfs eenvoudige bewegingen uitdagend maken.

Circulatieproblemen: Inactiviteit kan de bloedsomloop in het been beïnvloeden. De kuitspieren spelen een essentiële rol bij het terugpompen van bloed naar het hart. Zonder regelmatig gebruik functioneren de kuitspieren mogelijk niet zo effectief, wat leidt tot een slechte bloedstroom en mogelijke problemen zoals bloedstolsels of diepe veneuze trombose (DVT).

Verlies van evenwicht en coördinatie: Verminderde spierkracht en proprioceptie (het gevoel van lichaamspositie) kunnen het evenwicht en de coördinatie beïnvloeden. Dit verhoogde risico op vallen en verwondingen, vooral voor oudere volwassenen of mensen met onderliggende medische aandoeningen.

Huidveranderingen: Langdurig niet gebruiken kan leiden tot veranderingen in de huid van het been. De huid kan dunner, droger en gevoeliger worden voor decubitus of doorligwonden.

Het is van cruciaal belang om een ​​zorgverlener te raadplegen als u verwacht dat u gedurende langere tijd immobiel zult zijn, bijvoorbeeld na een blessure of een operatie. Zij kunnen passende oefeningen, fysiotherapie of andere interventies aanbevelen om de negatieve effecten van niet-gebruik te minimaliseren en u te helpen de functie van uw been veilig terug te krijgen.