Ernstig braken en diarree kunnen door verschillende mechanismen leiden tot een afname van het bloedvolume:

- Vloeistofverlies:Door braken en diarree verliest het lichaam grote hoeveelheden vocht, waaronder water en elektrolyten. Dit vochtverlies kan leiden tot uitdroging, waardoor het totale vloeistofvolume dat in de bloedbaan circuleert, afneemt.

- Elektrolytenonbalans:braken en diarree kunnen ook leiden tot het verlies van essentiële elektrolyten, zoals natrium, kalium en chloride. Deze elektrolyten zijn belangrijk voor het handhaven van de vochtbalans en het reguleren van verschillende lichaamsfuncties. Wanneer het elektrolytniveau daalt, kan dit de vloeistofbeweging in en uit de cellen verstoren, wat verder bijdraagt ​​aan uitdroging.

- Verminderde vochtopname:Ernstig braken en diarree kunnen de cellen langs het maagdarmkanaal beschadigen, waardoor hun vermogen om vloeistoffen en voedingsstoffen te absorberen wordt aangetast. Dit kan uitdroging en vochtverlies verder verergeren.

- Vaatverwijding:braken en diarree kunnen bepaalde hormonale en neurale routes activeren die leiden tot verwijding van de bloedvaten (vaatverwijding). Vasodilatatie zorgt ervoor dat de bloedvaten verwijden, waardoor bloed zich kan verzamelen in de splanchnische circulatie (buikorganen) en weg van de centrale circulatie. Deze verschuiving in de bloedverdeling kan resulteren in een afname van het effectieve circulerende bloedvolume.

- Verhoogde capillaire permeabiliteit:Ernstig braken en diarree kunnen ook de permeabiliteit van haarvaten, de kleinste bloedvaten, vergroten. Hierdoor kunnen vloeistoffen en eiwitten uit de haarvaten en in de omliggende weefsels lekken, wat bijdraagt ​​aan vochtverlies en een verminderd bloedvolume.

De combinatie van deze factoren kan resulteren in een aanzienlijke vermindering van het bloedvolume, wat kan leiden tot verschillende complicaties zoals hypotensie (lage bloeddruk), verstoorde elektrolytenbalans, verminderde orgaanfunctie en, in ernstige gevallen, hypovolemische shock, een levensbedreigende aandoening die wordt gekenmerkt door onvoldoende bloedtoevoer naar de weefsels.