Ontsteking is de reactie van het lichaam op weefselschade . Nauw verbonden met de reparatie , ontsteking optreedt in een poging om de oorzaak van weefselschade stoppen en de gevolgen daarvan te beperken . Het kan acuut of chronisch zijn , en kan zich voordoen over een brede zone of lokaal . Lokaal voorkomende ontsteking wordt aangeduid als "focal " . Acute versus chronische

Acute ontsteking komt op plotseling en duurt een korte tijd , terwijl chronische ontsteking bouwt geleidelijk en wordt het een probleem op lange termijn .
Acute ontsteking

Acute ontsteking wordt gekenmerkt door een verhoogde bloedtoevoer naar de gewonde gebied , samen met de ophoping van witte bloedcellen . De blessure kan genezen , vormen een abces of vooruitgang en chronisch worden .
Chronische ontsteking

Chronische ontsteking is het gevolg van gelijktijdige vernietiging van weefsel en reparatie , zoals bij artritis . Het kan het gevolg zijn van een infectie , blootstelling aan giftige stoffen of een auto-immuun reactie.
Vasodilatatie

De korte vernauwing dan verwijding van de bloedvaten rond het brandpunt letsel leiden tot verhoogde plaatselijke doorbloeding. Dit is de reden waarom ontstoken gebieden worden rood en warm.
Ontstekingsmediatoren

histamine en serotonine zijn twee chemicaliën die door het lichaam die helpen reguleren van het ontstekingsproces .