De American Academy of Child and Adolescent Psychiatry ( AACAP ) stelt dat OCD is te vinden in zo veel als 1 op de 200 kinderen en adolescenten . Het gedrag van OCD hun vermogen om succesvol te functioneren in school en thuis ernstige gevolgen , en ze interfereren met socialisatie . Medicatie kan helpen , maar de therapeutische activiteiten zijn de sleutel tot de behandeling van OCS . Symptomen

Obsessies zijn hardnekkig - angst veroorzaken gedachten of beelden . Dwanghandelingen zijn repetitief gedrag gerelateerd aan de obsessie . Deze gedragingen veranderen in rituelen die moeten worden ingevuld voordat het kind op kan bewegen om iets anders te doen . Gemeenschappelijke obsessies voor kinderen draaien om angsten te worden geschaad , angst voor een ouder stervenden en angsten over ziekte of ziektekiemen. Een verwante dwangmatig gedrag kan voortdurend worden wassen hun handen te ontdoen van de ziektekiemen. Andere veel voorkomende rituelen draaien rond het regelen van speelgoed of voorwerpen op een bepaalde manier en hamsteren items . Deze gedragingen kunnen niet worden gecontroleerd en ze tijd en aandacht te consumeren, waardoor kinderen niet in staat om zich te concentreren of taken uit te voeren .
Therapie Factors

leeftijd van het kind kan problemen creëren om uitvoering van de therapie . Afhankelijk van hun ontwikkelingsniveau kunnen kinderen niet in staat om de verbinding tussen obsessies en compulsies maken . Jongere kinderen kunnen ook een harde tijd het beschrijven van hun angsten en kunnen niet begrijpen waarom ze dwangmatige rituelen uit te voeren . Op elke leeftijd , zijn ze minder gemotiveerd om te werken nu voor een toekomstig voordeel dat ze niet volledig begrijpen , en hun mogelijke ongerustheid over het invoeren van de behandeling kan ze minder goed in staat om mee te maken. Toch therapeutische activiteiten zijn kritisch . De AACAP stelt: " Hoe jonger het kind , hoe meer men zou eerst proberen een niet - farmacologische behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie . "
Cognitieve gedragstherapie

Cognitieve gedragstherapie maakt gebruik van gestructureerde activiteiten, zoals een werkmap , dagelijkse of wekelijkse activiteit vellen , het onderhoud van een dagboek , en specifieke opdrachten . Het doel is om angst-producerende gedachten, gevoelens en gedrag op te nemen , zodat de informatie later met de therapeut kan worden beoordeeld . Op deze manier leren kinderen om de negatieve obsessies en compulsies herkennen en kan beginnen te leren om ze te vervangen door positieve gedachten en gedragingen .
Exposure and Response Therapy

De eerste activiteit in deze therapie is om een ​​lijst van alle angsten van het kind en de bijbehorende rituelen te creëren . Vervolgens beginnen met degene die de minste angst veroorzaakt , het kind doelbewust blootgesteld aan wat de angst triggers . Ze zijn altijd met iemand getraind om hen te helpen door de angst, en vooral, om te voorkomen dat de uitvoering van het dwangmatig gedrag . Toen hun gevreesde consequentie niet gebeurt, ze leren dat hun angsten niet gebaseerd zijn op de realiteit en hun angst naar beneden gaat , zonder het ritueel ontworpen om het te verlichten heeft uitgevoerd. Vaak herhalen van de blootstelling en het voorkomen van de reactie resulteert in het verminderen van de angst , totdat uiteindelijk de obsessies te stoppen.
Cognitieve herstructurering

Deze therapeutische activiteit geeft kinderen en jongeren een instrument om te helpen beheren van hun angst. Ze worden geleerd om realistisch nieuw label van hun denken en handelen . Zo kunnen ze leren om te zeggen : "Ik zal niet ziek van het aanraken van de deurknop , dat is gewoon mijn OCD praten . " Deze verklaringen zijn versterkt door activiteiten, zoals het gebruik van een grafiek om het niveau van angst te geven. Dit geeft direct feedback en helpt het kind van hun reactie beter te beheren.
Behavioral Beloningen

Deze methode biedt een manier om de voortgang zien en motiveren kinderen om de therapeutische activiteit voort te zetten. Een grafiek is gemaakt met spaties om de specifieke aantal keren dat een therapeutische werkzaamheden moeten zijn voltooid om een ​​beloning te bereiken geven . Stickers of zelfs een eenvoudige vinkje worden geplaatst in de ruimte voor elk succes , en wanneer de ruimtes zijn gevuld , wordt de beloning gegeven . Voor jongere kinderen kan een meer directe , maar kleine beloning ( snoepje , tv-tijd ) worden gebruikt als aanvulling op de markeringen op de kaart. Op termijn moet de beloningen worden afgebouwd en vervangen door eenvoudige lof en aanmoediging .