Necrose kan verschillende schadelijke effecten op de nier hebben, waardoor de structuur en functie ervan worden aangetast. Dit zijn de belangrijkste gevolgen:

1. tubulaire celbeschadiging: Necrose beschadigt direct de buisvormige cellen die de nieren bekleden en die verantwoordelijk zijn voor het filteren en opnieuw absorberen van stoffen. Deze schade kan het filterproces verstoren, wat leidt tot een verminderde nierfunctie.

2. Verlies van nefronen: ernstige necrose kan resulteren in het verlies van volledige nefronen, de functionele eenheden van de nier. Nefronen kunnen niet regenereren, dus hun verlies vertegenwoordigt permanente schade aan de nierfunctie.

3. Ontstekingen en littekens Necrose veroorzaakt een ontstekingsreactie in de nier, gekenmerkt door de infiltratie van immuuncellen en de afgifte van ontstekingsmediatoren. Langdurige ontsteking kan leiden tot littekenvorming (fibrose) van het nierweefsel, waardoor de functie ervan verder wordt aangetast.

4. Acuut nierletsel (AKI): Necrose kan een abrupte achteruitgang van de nierfunctie veroorzaken, wat kan leiden tot acuut nierletsel (AKI). AKI kan variëren van mild tot ernstig, en in ernstige gevallen kan dialyse of zelfs een niertransplantatie nodig zijn.

5. Chronische nierziekte (CKD): Herhaalde episoden van necrose of aanhoudende schade als gevolg van necrose kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van chronische nierziekte (CKD). CKD wordt gekenmerkt door een geleidelijke achteruitgang van de nierfunctie in de loop van de tijd en kan zich uiteindelijk ontwikkelen tot nierziekte in het eindstadium (ESKD), waarvoor dialyse of transplantatie nodig is.

De omvang van de effecten van necrose op de nier hangt af van verschillende factoren, waaronder de ernst van het letsel, de onderliggende oorzaak en de algehele gezondheid van het individu. Een snelle diagnose en behandeling van de onderliggende aandoening die necrose veroorzaakt, zijn van cruciaal belang voor het minimaliseren van nierschade en het behoud van de nierfunctie.