Als jodium in een dialysezak zou worden gedaan en in een beker met water zou worden geplaatst, zouden de jodiummoleculen uit de zak en in het water diffunderen. Dit komt omdat de concentratie jodium in de zak hoger zou zijn dan de jodiumconcentratie in het water, waardoor de jodiummoleculen van een gebied met een hoge concentratie naar een gebied met een lage concentratie zouden bewegen.

De diffusiesnelheid zou afhangen van een aantal factoren, waaronder de grootte van de jodiummoleculen, de temperatuur van het water en de dikte van de dialysezak. Kleinere moleculen diffunderen sneller dan grotere moleculen, dus de jodiummoleculen zouden relatief snel diffunderen. Hogere temperaturen verhogen ook de diffusiesnelheid, zodat de jodiummoleculen sneller in warm water diffunderen dan in koud water. Dikkere dialysezakken zouden de diffusiesnelheid vertragen, waardoor de jodiummoleculen langzamer door een dikke zak zouden diffunderen dan door een dunne zak.

Als de dialysezak werd afgesloten, zouden de jodiummoleculen uiteindelijk een evenwicht bereiken, wat betekent dat de jodiumconcentratie in de zak hetzelfde zou zijn als de jodiumconcentratie in het water. Als de dialysezak echter aan beide uiteinden open zou zijn, zouden de jodiummoleculen uit de zak blijven diffunderen totdat de jodiumconcentratie in het water gelijk was aan de jodiumconcentratie in de omgeving.