Antifosfolipidensyndroom (APS) is een systemische auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van antifosfolipide-antilichamen (aPL's) en terugkerende trombose (bloedstolling) of zwangerschapsmorbiditeit (herhaalde miskraam, verlies van de foetus of vroeggeboorte).

aPL's zijn een groep antilichamen die zich richten op fosfolipiden, die essentiële componenten zijn van celmembranen. Wanneer deze antilichamen zich binden aan fosfolipiden, kunnen ze het complementsysteem activeren, een onderdeel van het immuunsysteem dat infecties helpt bestrijden. Activering van het complementsysteem kan leiden tot de vorming van bloedstolsels en ontstekingen.

APS wordt gediagnosticeerd op basis van de aanwezigheid van aPL's en aanwijzingen voor trombose of zwangerschapsmorbiditeit. De meest voorkomende APL's geassocieerd met APS zijn:

* Anti-cardiolipine-antilichamen (aCL's)

* Anti-bèta-2-glycoproteïne I-antilichamen (aβ2GPI's)

* Lupus antistollingsmiddel

APS kan primair zijn, wat betekent dat het optreedt zonder een andere onderliggende aandoening, of secundair, wat betekent dat het optreedt in combinatie met een andere auto-immuunziekte, zoals lupus, reumatoïde artritis of het syndroom van Sjögren.

APS kan een ernstige aandoening zijn, maar kan onder controle worden gehouden met medicijnen en veranderingen in levensstijl. De behandeling omvat doorgaans anticoagulantia (bloedverdunners) om bloedstolsels te voorkomen en corticosteroïden om ontstekingen te verminderen.

Symptomen van APS kunnen zijn:

- Terugkerende bloedstolsels

- Herhaalde miskramen

- Vroeggeboorte

- Doodgeboorte

- Hoofdpijn

- Verwarring

- Aanvallen

- Huiduitslag

- Nierproblemen

- Longproblemen