Mensen met een gevorderde nierziekte ontwikkelen vaak bloedarmoede als gevolg van verschillende factoren:

1. Verminderde productie van erytropoëtine :Gezonde nieren produceren een hormoon genaamd erytropoëtine (EPO) dat het beenmerg stimuleert om rode bloedcellen te produceren. Bij gevorderde nierziekte produceren de beschadigde nieren onvoldoende EPO, wat leidt tot een verminderde productie van rode bloedcellen.

2. Verminderd ijzergebruik :IJzer is een essentieel mineraal voor de productie van rode bloedcellen. Bij nierziekten is het vermogen van de nieren om vitamine D om te zetten in de actieve vorm, die nodig is voor de ijzerabsorptie, echter verminderd. Bovendien kan ontsteking geassocieerd met nierziekten het ijzergebruik verder verminderen.

3. Bloedverlies :Gevorderde nierziekte kan schade aan de kleine bloedvaten in de nieren veroorzaken, wat kan leiden tot microscopische bloedingen in de urine (hematurie). Na verloop van tijd kan dit chronische bloedverlies bijdragen aan bloedarmoede.

4. Ontstekingen en uremische toxines :Chronische nierziekte wordt in verband gebracht met ontstekingen en de ophoping van uremische gifstoffen in de bloedbaan. Deze factoren kunnen het vermogen van het beenmerg om rode bloedcellen te produceren onderdrukken, wat bijdraagt ​​aan bloedarmoede.

Bloedarmoede bij gevorderde nierziekte kan verschillende symptomen veroorzaken, waaronder vermoeidheid, zwakte, kortademigheid, duizeligheid en een bleke huid. Het kan ook de progressie van nierziekten verergeren en het risico op cardiovasculaire voorvallen vergroten. Daarom zijn regelmatige controle van het hemoglobinegehalte en een passende behandeling, zoals erytropoëtinestimulerende middelen, ijzersuppletie en veranderingen in het dieet, essentieel bij het beheersen van bloedarmoede bij personen met een gevorderde nierziekte.