1. Om een ​​efficiënte levering van voedingsstoffen aan de hepatocyten te garanderen:

Het portaalsysteem zorgt ervoor dat voedselrijk bloed uit de spijsverteringsorganen (maag, darmen, pancreas en milt) eerst naar de lever wordt geleid voordat het in de systemische circulatie terechtkomt. Hierdoor kan de lever voedingsstoffen verwerken en opslaan, en eventuele gifstoffen of afvalproducten verwijderen voordat ze andere organen en weefsels bereiken.

2. Om de ontgifting en het metabolisme van medicijnen en gifstoffen te vergemakkelijken:

De lever is verantwoordelijk voor het ontgiften en metaboliseren van verschillende stoffen, waaronder medicijnen, alcohol en gifstoffen. Het portaalsysteem zorgt ervoor dat deze stoffen rechtstreeks in de lever terechtkomen, waar ze efficiënt kunnen worden verwerkt en geëlimineerd.

3. Om de voedingsstoffenniveaus in de bloedbaan te reguleren:

De lever speelt een cruciale rol bij het reguleren van de hoeveelheid voedingsstoffen in de bloedbaan. Het kan overtollige voedingsstoffen, zoals glucose, glycogeen en vitamines, opslaan en deze vrijgeven wanneer dat nodig is om de homeostase te behouden. Dankzij het portaalsysteem kan de lever veranderingen in de voedingsstoffenniveaus snel waarnemen en erop reageren.

4. Om gal te produceren voor de vetvertering:

De lever produceert gal, wat essentieel is voor de vertering en opname van vetten. Gal wordt opgeslagen in de galblaas en indien nodig vrijgegeven aan de dunne darm. Het portaalsysteem zorgt ervoor dat gal samen met de voedingsstoffen uit de spijsverteringsorganen in de dunne darm wordt afgeleverd.

5. Om het lichaam te beschermen tegen schadelijke stoffen:

De lever fungeert als een filter en verwijdert bacteriën, virussen en andere schadelijke stoffen uit de bloedbaan. Het portaalsysteem zorgt ervoor dat deze schadelijke stoffen worden onderschept voordat ze de rest van het lichaam kunnen bereiken.

6. Om de bloedtoevoer naar de spijsverteringsorganen te reguleren:

Het portaalsysteem helpt de bloedstroom naar de spijsverteringsorganen te reguleren. Wanneer de spijsvertering actief is, neemt de bloedtoevoer naar de spijsverteringsorganen toe om aan de toegenomen vraag naar voedingsstoffen en zuurstof te voldoen. Wanneer de spijsvertering niet actief is, neemt de bloedtoevoer naar de spijsverteringsorganen af, waardoor andere organen en weefsels meer bloed kunnen ontvangen.