Een teveel aan parathyroïdhormoon (PTH) kan via verschillende mechanismen nierbeschadiging veroorzaken:

1. Hypercalciëmie:Verhoogde PTH-waarden leiden tot verhoogde calciumreabsorptie uit de botten en verminderde calciumuitscheiding door de nieren, resulterend in hypercalciëmie. Hoge calciumspiegels kunnen het nierweefsel direct beschadigen en de nierfunctie aantasten.

2. Renale vasoconstrictie:PTH veroorzaakt vasoconstrictie van de nierbloedvaten, waardoor de bloedtoevoer naar de nieren wordt verminderd. Dit kan leiden tot ischemie en schade aan de niercellen, waardoor hun vermogen om afvalproducten te filteren en de elektrolytenbalans op peil te houden wordt aangetast.

3. Verhoogde fosfaatuitscheiding:Een teveel aan PTH bevordert de fosfaatuitscheiding door de nieren, wat kan leiden tot hypofosfatemie. Lage fosfaatniveaus kunnen verschillende cellulaire processen verstoren en de nierfunctie aantasten.

4. Veranderingen in het vitamine D-metabolisme:PTH is betrokken bij de regulatie van het vitamine D-metabolisme. Een teveel aan PTH kan dit proces verstoren, wat leidt tot een verhoogde productie van 1,25-dihydroxyvitamine D (1,25(OH)2D3). Hoge niveaus van 1,25(OH)2D3 kunnen de calciumabsorptie uit de darmen verder verhogen en hypercalciëmie verergeren, wat bijdraagt ​​aan nierbeschadiging.

5. Fibrose en verkalking:Chronische overmaat aan PTH kan leiden tot de ontwikkeling van nierfibrose en verkalking. Fibrose omvat de overmatige afzetting van littekenweefsel in de nieren, terwijl verkalking verwijst naar de ophoping van calciumafzettingen. Deze veranderingen kunnen de normale architectuur van de nieren verstoren en hun functie aantasten.

Het is belangrijk op te merken dat nierschade veroorzaakt door een teveel aan PTH doorgaans gepaard gaat met langdurige hyperparathyreoïdie, zoals in gevallen van primaire hyperparathyreoïdie (waarbij de bijschildklieren overactief zijn) of secundaire hyperparathyreoïdie (die kan optreden als reactie op chronische nierziekte). Vroegtijdige detectie en behandeling van PTH-onevenwichtigheden zijn van cruciaal belang om nierschade te voorkomen of te minimaliseren.