De diagnose van een gewonde getransplanteerde nier omvat verschillende stappen:

1. Medische geschiedenis: De arts zal een gedetailleerde medische geschiedenis opnemen, inclusief informatie over de transplantatie, de algehele gezondheid van de patiënt en eventuele symptomen die hij ervaart.

2. Lichamelijk onderzoek: De arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij aandacht wordt besteed aan tekenen van vochtretentie, zoals zwelling in de benen of voeten, hoge bloeddruk en eventuele gevoeligheid of pijn in het getransplanteerde niergebied.

3. Laboratoriumtests: Er kunnen bloed- en urinetests worden besteld om de nierfunctie te beoordelen, inclusief serumcreatininespiegels, bloedureumstikstof (BUN), elektrolyten en urineonderzoek. Veranderingen in deze waarden kunnen wijzen op nierschade.

4. Beeldonderzoek: Beeldvormingstests, zoals echografie, CT-scan of MRI, kunnen worden uitgevoerd om de getransplanteerde nier zichtbaar te maken en eventuele afwijkingen in grootte, vorm of bloedstroom te beoordelen.

5. Biopsie: In sommige gevallen kan een nierbiopsie nodig zijn om een ​​weefselmonster van de getransplanteerde nier te verkrijgen voor verder onderzoek onder een microscoop. Dit kan helpen de specifieke oorzaak van het letsel te identificeren en de behandeling te begeleiden.

6. Functionele tests: Functionele tests, zoals de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) en de creatinineklaring, kunnen worden uitgevoerd om het vermogen van de nieren om afvalproducten te filteren te beoordelen en de vochtbalans te reguleren.

Door de uit deze diagnostische stappen verzamelde informatie te combineren, kan de arts een nauwkeurige diagnose stellen van een gewonde getransplanteerde nier en het juiste behandelplan bepalen.