Chronische nierziekte (CKD) is een progressieve aandoening die de nieren beschadigt en hun vermogen om goed te functioneren belemmert. Bloedarmoede is een veel voorkomende complicatie van chronische nierziekte en wordt gekenmerkt door een afname van het aantal rode bloedcellen in het bloed.

Er zijn verschillende mechanismen waardoor CKD tot bloedarmoede leidt:

Verlaagde productie van erytropoëtine: De nieren produceren een hormoon genaamd erytropoëtine (EPO) dat het beenmerg stimuleert om rode bloedcellen te produceren. Bij chronische nierziekte produceren de beschadigde nieren minder EPO, wat leidt tot een afname van de productie van rode bloedcellen.

Verslechterd ijzergebruik: IJzer is een essentieel mineraal voor de productie van hemoglobine, het zuurstofdragende eiwit in rode bloedcellen. CKD kan de absorptie, het transport en het gebruik van ijzer beïnvloeden, wat leidt tot ijzertekort en verminderde hemoglobinesynthese.

Bloedverlies: CKD kan schade aan de bloedvaten in de nieren veroorzaken, wat leidt tot bloedverlies in de urine (hematurie). Dit chronische bloedverlies kan bijdragen aan bloedarmoede.

Ontsteking: CKD wordt vaak geassocieerd met ontstekingen, die het vermogen van het beenmerg om rode bloedcellen te produceren kunnen onderdrukken. Inflammatoire cytokines die vrijkomen bij chronische nierziekte kunnen de erytropoëse, het proces van de productie van rode bloedcellen, verstoren.

Andere factoren: Andere factoren zoals ondervoeding, vitaminetekorten (zoals vitamine B12 en foliumzuur) en bepaalde medicijnen die worden gebruikt om chronische nierziekte te behandelen, kunnen ook bijdragen aan bloedarmoede.

Bloedarmoede bij chronische nierziekte kan verschillende gevolgen hebben, waaronder vermoeidheid, zwakte, kortademigheid en verminderde cognitieve functie. Het kan ook het risico op cardiovasculaire complicaties en ziekenhuisopname vergroten. Behandeling voor bloedarmoede bij chronische nierziekte omvat doorgaans het gebruik van erytropoëse-stimulerende middelen (ESA's) om de productie van rode bloedcellen te verhogen, ijzersuppletie en het beheersen van onderliggende oorzaken zoals ontsteking en bloedverlies.