acidose ontstaat wanneer het lichaam een juiste zuurstof /koolstofdioxide ( CO2) balans niet kan handhaven . Nieren gebruiken CO2 in de bloedbaan naar bicarbonaat , die zuren neutraliseert in het bloed te maken. Wanneer de CO2-niveaus laag zijn, is het resultaat renale tubulaire acidose ( RTA ) , een verstoring van de nierfunctie als gevolg van hoge zuurgraad van het bloed . Volgens de National Kidney en urologische aandoeningen Information Clearinghouse , drie soorten acidose invloed op de nieren , elk onderscheiden door de locatie van de verstoring . Klinische distale renale tubulaire acidose

De nieren controle pH in het bloed door middel van een proces dat bekend staat als tubulaire secretie. Buisjes zijn de exit pad voor urine te verplaatsen van de nieren naar de blaas . Wanneer er een probleem optreedt bij het ​​uiteinde van de buisjes , wordt de resulterende acidose bekend als klinische distale RTA . Symptomen zijn onder meer vertraagde groei bij kinderen en ernstige nier- en botafbraak bij volwassenen .

Vaak artsen de diagnose klinische distale RTA als een symptoom van een systemische ziekte , zoals lupus , sikkelcelanemie , hyperparathyreoïdie of chronische infecties van de urinewegen . Bovendien , klinische distale RTA schaadt vermogen van de nieren om kalium reabsorb , wat resulteert in extreme zwakte en een onregelmatige hartslag .
Proximale renale tubulaire acidose

Wanneer de storing in de nieren is gelegen aan het einde van de tubulus waar het fluïdum en afval eerst invoert , wordt dit genoemd proximale RTA . Typisch een erfelijke vorm van RTA , wordt het geassocieerd met ziekten zoals Fanconi- syndroom, veroorzaakt door erfelijke fructose-intolerantie en de ziekte van Wilson , die het lichaam in staat te breken voedingsstoffen ,
hyperkalemische Nier verstoort tubulaire acidose

hyperkalemische RTA komt voor aan het distale uiteinde van het buisje . Het is echter verschillend van de klassieke distale RTA omdat het resultaat is een hoog dan laag kaliumgehalte in het bloed . Hyperkalemische RTA kan voortvloeien uit het onvermogen van de nieren om de stroom van elektrolyten , zoals natrium en kalium via de nieren reguleren .

Oorzaken zijn genetica , cellulaire ongevoeligheid een regulerende hormoon aldosteron , of een bijwerking van bepaalde medicijnen .
behandeling van acidose

In alle drie de gevallen zal de behandeling met natriumbicarbonaat helpen om pH van het bloed weer normaal , het verlichten van de meerderheid van de symptomen . Met klassieke distale RTA en hyperkalemische RTA , moeten aanvullende maatregelen worden genomen om de juiste kalium niveaus te herstellen. Zodra het bloed pH en elektrolyt niveaus zijn weer normaal , zal de onderliggende oorzaak van de acidose verdere behandeling voorspellen .