Arteriële toevoer

De nieren krijgen hun bloedtoevoer via de nierslagaders , die zich aftakken van de abdominale aorta. De nierslagaders komen de nieren binnen via de hilum, een holte op het mediale oppervlak van elke nier.

De nierslagaders verdelen zich in segmentale slagaders , die bloed aan de verschillende segmenten van de nier leveren. De segmentale slagaders verdelen zich vervolgens in interlobaire slagaders , die tussen de nierpiramides lopen. De interlobaire slagaders geven boogvormige slagaders af , die langs de corticomedullaire kruising lopen. De boogvormige slagaders geven interlobulaire slagaders af , die door de niercortex lopen.

De interlobulaire slagaders geven afferente arteriolen af , die de glomeruli binnendringen. De afferente arteriolen zijn de eerste vaten van het nefron.

Veneuze drainage

Het bloed verlaat de nieren via de nieraderen . De nieraders sluiten aan op de onderste vena cava, die het bloed naar het hart terugvoert.

De nieraders worden gevormd door de vereniging van interlobaire aderen , die tussen de nierpiramides lopen. De interlobaire aderen ontvangen bloed van de boogvormige aderen, die langs de corticomedullaire kruising lopen. De boogvormige aderen ontvangen bloed van de interlobulaire aderen, die door de niercortex lopen.

De interlobulaire aderen ontvangen bloed van de efferente arteriolen , die de glomeruli verlaten. De efferente arteriolen zijn de tweede vaten van het nefron.

Nephron-bloedvoorziening

De nefronen zijn de functionele eenheden van de nieren. Elke nefron bestaat uit een glomerulus en een niertubulus.

De glomerulus is een klein bolletje haarvaten dat zich in de niercortex bevindt. De niertubulus is een lange, kronkelende buis die van de glomerulus naar het nierbekken leidt.

De bloedtoevoer naar het nefron is essentieel voor het proces van urinevorming. De glomerulus filtert bloedplasma uit de afferente arteriole. De niertubulus absorbeert water en opgeloste stoffen uit het filtraat en scheidt afvalproducten af ​​in het filtraat. Het filtraat wordt uiteindelijk als urine uitgescheiden.

Regulering van de nierbloedstroom

De renale bloedstroom wordt gereguleerd door een aantal mechanismen, waaronder:

* Autoregulatie: Dit is het vermogen van de nieren om een ​​constante bloedstroom te handhaven ondanks veranderingen in de systemische bloeddruk.

* Neurale controle: Het sympathische zenuwstelsel kan de nierslagaders vernauwen en de renale bloedstroom verminderen.

* Hormonale controle: Het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS) is een hormonaal systeem dat de bloedstroom in de nieren helpt reguleren.