Inflammatoire darmziekten ( IBD ) veroorzaakt een ontsteking in het hele spijsverteringskanaal . IBD is een auto-immuunziekte die ervoor zorgt dat het lichaam naar de darmen en het bovenste spijsverteringskanaal , met inbegrip van de mond , slokdarm en maag vallen . IBD heeft periodes van remissie wanneer de symptomen verdwijnen en de intestinale ontstekingen vermindert . Ook zijn er perioden van activiteit genoemd flares waarbij het lichaam begint de darmen te vallen , resulterend in ontsteking en een toename van symptomen van IBD . Er is geen behandeling voor IBD , maar er zijn verschillende behandelingen beschikbaar om de ziekte te bestrijden . Types

De twee soorten IBD zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa . Beide omvatten ontsteking van het spijsverteringskanaal , maar colitis ulcerosa is beperkt tot de dikke darm . Crohn kan de dikke darm te betrekken , maar kan ook van invloed op de dunne darm , maag , mond en slokdarm.
Symptomen

IBD veroorzaakt een verscheidenheid aan symptomen . Bloederige ontlasting , slijm in de ontlasting , ernstige diarree en buikpijn zijn alle voorkomende symptomen van IBD . Deze symptomen kunnen optreden met of zonder koorts . Gewichtsverlies veroorzaakt door deze symptomen is een andere belangrijke indicator van IBD .
Identificatie

Voor beide typen van IBD , kunnen artsen bloed werk te analyseren om te zoeken naar tekenen van ontsteking . De specifieke bloedtesten die wijzen op een probleem onder de bezinking ( ESR) of C - reactief proteïne ( CRP ) .

Een ontlasting analyse kunnen witte bloedcellen te onthullen , die meestal duidt IBD .
< p> Computer tomografie ( CT ) , abdominale X - ray en magnetische resonantie beeldvorming (MRI ) scans kunnen afwijkingen in overeenstemming met IBD onthullen. Een flexibele sigmoïdoscopie en colonoscopie zijn proeven waarmee de arts de binnenkant van de dikke darm te zien met een kleine omvang . Met het toepassingsgebied kan de arts een stukje weefsel over en voert een biopsie elk weefsel problemen in de darm te bepalen. Colitis ulcerosa ontsteking van het rectum of dikke darm , zodat een ruimte kunnen artsen de specifieke ontsteking zie bevestiging van de diagnose .

Aangezien ziekte van Crohn veroorzaakt ontsteking langs het spijsverteringskanaal , kunnen artsen de reikwijdte naast die aanvullende tests voor de diagnose. Een bariumklysma X - ray test kunnen artsen om de omtrek en mogelijke ontsteking van de dikke darm te zien . Om te testen voor de ziekte van Crohn , kunnen artsen een bariumslikonderzoek studie of een video capsule endoscopie gebruiken om de bovenste spijsverteringskanaal bekijken .

Deze testen , samen met symptomen van IBD , leiden tot een diagnose van IBD .


Misvattingen

Veel mensen geloven dat IBD en IBS zijn het zelfde probleem , maar ze zijn zeer verschillend . IBS ( prikkelbare darm syndroom ) veroorzaakt geen problemen op lange termijn . IBD verhoogt het risico op darmkanker en beschadigt de darmen . IBS is slechts een afwijking van de intestinale contracties .
Preventie /
Oplossing

Er is geen manier om IBD te voorkomen .

Behandeling van IBD omvat het regelen van de ontsteking veroorzaakt door de ziekte . Medicijnen zoals prednison en methylprednisolon behandeling opflakkeringen van de ziekte aan de ziekte in remissie te brengen . Aminosalicylaten dagelijkse medicijnen die de ontsteking in de darmen , 6 - mercaptopurine ( Purinethol ) , methotrexaat en azathioprine ( Imuran ) onderdrukken het immuunsysteem aanvallen op de darm voorkomen . Infliximab ( Remicade ) is een intraveneuze medicatie die ook behandelt fakkels door het onderdrukken van het immuunsysteem .

Gevallen wanneer de medicatie niet werkt of IBD veroorzaakt vernauwingen , abcessen of fistels , kan een operatie noodzakelijk zijn .

overwegingen

Omdat IBD verhoogt het risico op darmkanker , een colonoscopie met biopsie is noodzakelijk om de paar jaar . Deze biopten zorgen ervoor dat de dikke darm blijft vrij van kanker , en kan darmkanker vangen voordat de symptomen verschijnen , wat leidt tot een betere prognose .