Infectiebeheersing verwijst naar de praktijken en procedures die worden geïmplementeerd om de verspreiding van infecties in gezondheidszorgomgevingen te beheersen en te voorkomen. Het omvat verschillende maatregelen die gericht zijn op het verminderen van het risico op gezondheidszorggerelateerde infecties (HAI's) en het beschermen van zowel patiënten als gezondheidswerkers tegen het oplopen of doorgeven van infecties.

Infectiebeheersingspraktijken omvatten:

1. Standaard voorzorgsmaatregelen: Dit zijn temel-voorzorgsmaatregelen die van toepassing zijn op alle interacties met patiënten, ongeacht of ze bekend zijn of vermoed worden dat ze een infectieziekte hebben. Ze omvatten handhygiëne, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM’s) zoals handschoenen, schorten en maskers, veilige injectiepraktijken en de juiste behandeling en verwijdering van medisch afval.

2. Voorzorgsmaatregelen voor isolatie: Voor patiënten met bekende of vermoedelijke infectieziekten worden specifieke isolatiemaatregelen geïmplementeerd op basis van de wijze van overdracht van de infectie. Dit kan inhouden dat de patiënt in een privékamer wordt geplaatst, dat de bewegingsvrijheid wordt beperkt en dat er strengere PBM-eisen voor gezondheidswerkers worden gesteld.

3. Milieureiniging en desinfectie: Regelmatige reiniging en desinfectie van patiëntenzorgruimtes, apparatuur en oppervlakken zijn essentieel om de overdracht van infecties te voorkomen. Zorginstellingen volgen specifieke protocollen en richtlijnen om ervoor te zorgen dat deze ruimtes op de juiste manier worden ontsmet.

4. Onderwijs en opleiding: Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg worden opgeleid en getraind in de principes en praktijken van infectiebeheersing om ervoor te zorgen dat zij de aanbevolen protocollen begrijpen en naleven. Dit omvat training over goede handhygiëne, het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen en andere maatregelen ter preventie van infecties.

5. Toezicht en monitoring: Zorginstellingen implementeren surveillanceprogramma's om de HAI-percentages en -trends te monitoren en te detecteren. Dit maakt een snelle identificatie en reactie op mogelijke uitbraken of clusters van infecties mogelijk.

6. Antimicrobieel beheer: Infectiebestrijdingsprogramma's benadrukken het belang van passend antibioticagebruik en antimicrobieel beheer om antibioticaresistentie te voorkomen. Dit omvat het bevorderen van verstandig gebruik van antibiotica, het selecteren van het juiste antibioticum voor specifieke infecties en het monitoren van antibioticaresistentiepatronen.

Door zich te houden aan infectiebeheersingspraktijken en -protocollen kunnen gezondheidszorgomgevingen het risico op infecties aanzienlijk verminderen en de veiligheid van patiënten en gezondheidswerkers vergroten.