Reactivatietuberculose (TB) treedt op wanneer latente tuberculose weer actief wordt. Mensen met latente tuberculose hebben de bacterie die tuberculose veroorzaakt in hun lichaam, maar ze zijn niet ziek en kunnen de ziekte niet naar anderen verspreiden. Bepaalde factoren kunnen er echter voor zorgen dat de bacterie weer actief wordt, wat leidt tot reactivatie van tuberculose.

Enkele van de factoren die het risico op reactivatie van tuberculose kunnen vergroten, zijn onder meer:

*Verzwakt immuunsysteem:Mensen met een aangetast immuunsysteem, zoals mensen met HIV/AIDS, kanker of diabetes, hebben een grotere kans om reactivatie-tbc te ontwikkelen.

* Oudere leeftijd:Het risico op reactivatie van tuberculose neemt toe met de leeftijd, vooral bij mensen ouder dan 65 jaar.

* Medische aandoeningen:Bepaalde medische aandoeningen, zoals silicose (een longziekte veroorzaakt door het inademen van silicastof) en chronische nierziekten, kunnen het risico op reactivatie van tuberculose vergroten.

* Medicijnen:Sommige medicijnen, zoals corticosteroïden, kunnen het immuunsysteem onderdrukken en het risico op reactivatie van tuberculose vergroten.

* Middelengebruik:Mensen die overmatig drugs of alcohol gebruiken, hebben een grotere kans om reactivatie-tbc te ontwikkelen.

* Nauw contact met iemand met actieve tuberculose:Mensen die nauw contact hebben met iemand met actieve tuberculose lopen een verhoogd risico om reactivatie-tbc te ontwikkelen.

De symptomen van reactivatie-tbc zijn vergelijkbaar met die van actieve tuberculose, waaronder:

* Hoesten langer dan 2 weken

* Pijn op de borst

* Kortademigheid

* Vermoeidheid

* Koorts

* Nachtelijk zweten

* Gewichtsverlies

Als u een van deze symptomen heeft, is het belangrijk dat u naar een arts gaat om u te laten testen op tuberculose. De behandeling van reactiverende tuberculose is vergelijkbaar met de behandeling van actieve tuberculose en omvat doorgaans het nemen van meerdere medicijnen gedurende 6 tot 9 maanden.