De procedure in vier stappen die als leidraad wordt gebruikt voor het identificeren van specifieke ziekteverwekkers is als volgt:

1. Direct onderzoek :Dit omvat het voorbereiden en observeren van gekleurde uitstrijkjes van het monster onder de microscoop. Dit kan aanwijzingen opleveren voor de identiteit van de ziekteverwekker op basis van zijn morfologie, kleuringskenmerken en beweeglijkheid.

2. Cultuur en isolatie :Het monster wordt geënt op geschikte kweekmedia, zodat de ziekteverwekker kan groeien en zich kan vermenigvuldigen. Zuivere culturen worden vervolgens verkregen door individuele kolonies te isoleren, en het geïsoleerde pathogeen kan verder worden gekarakteriseerd.

3. Biochemische tests :Op de zuivere cultuur worden verschillende biochemische tests uitgevoerd om de metabolische activiteiten en enzymprofielen van de ziekteverwekker te bepalen. Deze tests helpen onderscheid te maken tussen verschillende microbiële soorten.

4. Serologische tests :Serologische tests omvatten de detectie van antilichamen of antigenen die specifiek zijn voor de ziekteverwekker. Dit wordt gedaan met behulp van technieken zoals agglutinatie, precipitatie of enzymgekoppelde immunosorbenttest (ELISA). Serologische tests kunnen het bewijs leveren van blootstelling aan of infectie met een bepaalde ziekteverwekker.

Aanvullende moleculaire technieken zoals polymerasekettingreactie (PCR) of DNA-sequencing kunnen ook worden gebruikt om de identiteit van de ziekteverwekker te bevestigen.