Er bestaat geen specifiek antiviraal geneesmiddel voor de behandeling van gele koorts. De behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen en het bieden van ondersteunende zorg:

Intraveneuze vloeistoffen: Uitdroging veroorzaakt door koorts, braken en diarree kan levensbedreigend zijn. Het vervangen van verloren vloeistoffen en elektrolyten door intraveneuze (IV) vloeistoffen is van cruciaal belang.

Pijn- en koortsverlichting: Medicijnen zoals paracetamol (Tylenol), ibuprofen (Advil) of naproxen (Aleve) kunnen koorts en pijn helpen verminderen. Aspirine moet worden vermeden omdat dit het risico op bloedingen kan vergroten.

Anti-emetica: Medicijnen om misselijkheid en braken onder controle te houden, zoals ondansetron (Zofran) of prochlorperazine (Compazine), kunnen worden gegeven om gastro-intestinale symptomen te verminderen.

Bloedtransfusie: In ernstige gevallen kunnen bloedtransfusies nodig zijn om bloedverlies als gevolg van inwendige bloedingen te compenseren.

Ondersteunende zorg: Rust en isolatie kunnen worden aanbevolen om de verspreiding van de ziekte te voorkomen. Als er leverfalen optreedt, kan intensieve medische ondersteuning op een intensive care-afdeling (ICU) nodig zijn.

Vaccinatie: De meest effectieve manier om gele koorts te voorkomen is door vaccinatie. Het gelekoortsvaccin is zeer effectief en zorgt voor langdurige immuniteit. Het wordt aanbevolen voor reizigers die gebieden bezoeken waar de ziekte aanwezig is.

Vroegtijdige diagnose en snelle medische aandacht zijn cruciaal voor het beheersen van gele koorts. Er moet onmiddellijk medische hulp worden gezocht als de symptomen zich binnen een week of twee na de reis naar een regio voordoen waar gele koorts voorkomt.