Micro-organismen , zoals bacteriën , te overleven door het detecteren en aan te passen aan veranderingen in hun omgeving . Sporevormingen is een overlevingsstrategie gebruikt door verschillende soorten bacteriën . Endosporen zijn slapende , zeer resistent structuren die in tijden van extreme stress genetisch materiaal van de bacterie te behouden . Ze kunnen omgevingsfactoren die normaal zou doden het organisme , met inbegrip van extreme hitte te overleven . Omdat ze niet gemakkelijk vernietigd , endosporen spelen een belangrijke rol in de overdracht van ziekten . Structuur

De endospore unieke celstructuur bijdraagt ​​aan zijn veerkracht . Het is een gebied bestaande uit een centrale kern omringd door meerdere lagen van resistente lagen . De kern herbergt genetische informatie van de cel , of DNA , ribosomen en andere stoffen die nodig zijn voor celfunctie keer terugkeert naar de niet - slapende , vegetatieve toestand . Het bevat ook grote hoeveelheden dipicolinezuur . Een binnenste membraan en celwand kiem te scheiden van de kern van de cortex . De cortex is samengesteld uit grote , structurele peptidoglycan moleculen . Buiten de cortex is een spore jas bestaat uit meer dan 22 verschillende soorten eiwitten .
Warmtebestendigheid

bacteriële sporen zijn resistent tegen antibiotica , de meeste ontsmettingsmiddelen en fysische agentia , waaronder warmte, straling en drogen . Core uitdroging is essentieel voor hittebestendigheid . Water wordt uit de kern van de cortex . De dipicolinezuur in de kern speelt een rol in natte warmtebestendigheid . Kleine - zuur oplosbare eiwitten , of POSA , strak binden en condenseren endospore DNA om het te beschermen tegen droge warmte. Ten slotte, als DNA doet lijden schade door hitte , de endospore bevat speciale enzymen die de nodige reparaties te maken wanneer de cel ontkiemt .
Destruction

Endospores zijn hittebestendig , niet hittebestendig . Water kookt bij 100 graden Celsius . Hoewel deze temperatuur voldoende voor het doden van vegetatieve bacteriën in 10 minuten of minder , tot 20 uur kokende kan nodig zijn om endospores doden . Bijgevolg kokende geen betrouwbaar middel van sterilisatie . Endosporen kunnen efficiënter worden gedood met behulp van een autoclaaf . De inrichting is een kast die gebruik maakt van stoom onder druk om endospores doden 15 tot 20 minuten . De meest voorkomende autoclaaf is 15 kilo druk en 121 graden Celsius . Bakken , vlammende en verbranding gebruik droge warmte te endosporen doden . Hoewel effectief , droge hitte sterilisatie methoden vereisen hogere temperaturen en langere belichtingen dan vochtige hitte methoden .
Ziekte Transmission

Bacteriële endosporen zijn onschuldig totdat ze ontkiemen . Ze zijn problematisch omdat ze laten ziekteverwekkende organismen in het milieu overleven tot geschikte groeiomstandigheden , zoals bij een menselijke gastheer , trekker kieming . Bacteriën vaak geassocieerd met sporevormingen onder de geslachten Bacillus en Clostridium . Inademing, inslikken of direct contact met B. anthracis sporen veroorzaakt miltvuur . Deze endosporen kreeg veel media- aandacht tijdens anthrax schrikken van 2001 de Verenigde Staten ' . Ingeslikt C. botulinim sporen ontkiemen in de darm . De vegetatieve bacteriën produceren een toxine die botulisme veroorzaakt . C.perfrigens en C. tetani gasgangreen en tetanus , respectievelijk . Sporen komen het lichaam binnen via traumatische of postoperatieve wonden .