Dengue koorts is een virale ziekte die mensen in de tropen en bepaalde regio's van Afrika treft . Malaria verwante wordt veroorzaakt door vier andere versie van de flavivirus en is ook bekend als " knokkelkoorts . " Geschiedenis

Een pandemie van dengue koorts brak in 1950 in Noord-Amerika , Afrika en Azië . Sinds de jaren 1990 , is Dengue uitgegroeid tot de op een na belangrijkste muggen overgebrachte ziekte na malaria . Alle vier types van dengue veroorzaken dezelfde symptomen , al is er geen cross- immuniteit tussen de typen.
Time Frame

uitbraken van knokkelkoorts in een getroffen gebied meestal na iedere 5 tot 6 maanden . Dit is een gevolg van bepaalde seizoensinvloeden , gecombineerd met tijdelijke immuniteit voor alle stammen van sommige geïnfecteerde mensen. Wanneer deze immuniteit afneemt , alle mensen in de at-risk gebied zijn kwetsbaar en de volgende golf van de pandemie op handen is .
Effecten

meest voorkomende symptomen van de vier types van dengue koorts zijn hoofdpijn , spier-en gewrichtspijn , koorts en huiduitslag . De uitslag heeft de neiging helder rood te zijn , en lijkt op de borst en onderste ledematen , maar het uiteindelijk zal verspreiden . Er kan ook een infectie van het spijsverteringskanaal , wat leidt tot misselijkheid , diarree en andere digestieve symptomen .
Kenmerken

Een diagnose van dengue hemorrhagic fever omvat vier typen symptomen . De eerste is een mengsel van koorts , blaaskwaal en verlies van eetlust . De tweede is een neiging tot bloedingen , waaronder eenvoudige blauwe plekken, bloederige diarree of een neiging tot blauwe plekken als gevolg van een tourniquet . Een afname in bloedplaatjes is het derde criterium . Tot slot , het bewijs van lekkage van plasma is essentieel om een ​​dengue - koorts diagnose .
Preventie /Solution

Het belangrijkste onderdeel van de therapie is tegen te gaan of te vermijden shock . Vitale functies moeten zorgvuldig worden tussen dag 2 en 7 , aangezien deze periode is essentieel voor overleving . Verhoogde vloeistoffen moet worden toegediend om uitdroging te voorkomen ; intraveneuze vloeistoffen moet worden toegediend als de dehydratatie er significant. In het geval van een ernstige daling van de bloedplaatjes of een grote hoeveelheid bloeden , een transfusie van bloedplaatjes is aan te raden .