Het hangt af van de jurisdictie en de specifieke omstandigheden van het geval. Over het algemeen kan het mogelijk zijn om een ​​proces aan te spannen voor schade veroorzaakt door besmetting met E. coli, zelfs zonder bewijs van de specifieke E. coli-stam die hierbij betrokken is. De eiser zou echter waarschijnlijk voldoende bewijs moeten leveren om vast te stellen dat de gedaagde verantwoordelijk was voor de verontreiniging en dat de eiser als gevolg daarvan schade heeft geleden.

Als een eiser bijvoorbeeld ziek wordt na het eten van voedsel uit een bepaald restaurant, en laboratoriumtests bevestigen de aanwezigheid van E. coli in het voedsel, kan de eiser het restaurant mogelijk aanklagen voor schadevergoeding, zelfs als de specifieke E. coli-stam wordt niet geïdentificeerd. De eiser zou bewijs moeten leveren dat het voedsel uit het restaurant de bron van de besmetting was en dat het restaurant nalatig was in de omgang met voedsel of de bereiding ervan.

In sommige rechtsgebieden kunnen er specifieke wetten of voorschriften gelden die de voedselveiligheid en -besmetting regelen, en deze wetten kunnen bepaalde eisen of normen opleggen aan voedselbedrijven om de verspreiding van schadelijke bacteriën zoals E. coli te voorkomen. Als een levensmiddelenbedrijf deze wetten of normen overtreedt en iemand daardoor ziek wordt, kan het bedrijf aansprakelijk worden gesteld voor schade.

Het vermogen van de eiser om een ​​rechtszaak aan te spannen zonder bewijs van de spanning kan ook afhangen van de rechtstheorie of de rechtsgrondslag die wordt aangevoerd. Als de eiser bijvoorbeeld een aanklacht indient wegens nalatigheid, kan hij of zij zijn zaak mogelijk bewijzen door aan te tonen dat de gedaagde een zorgplicht aan hen verschuldigd is, deze plicht heeft geschonden en de verwondingen van de eiser heeft veroorzaakt. Als de eiser daarentegen een vordering tot risicoaansprakelijkheid indient, hoeft hij wellicht niet te bewijzen dat de gedaagde nalatig is geweest, aangezien hij aansprakelijk kan worden gehouden simpelweg voor het feit dat het besmette product de consument heeft bereikt.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke wet- en regelgeving met betrekking tot voedselveiligheid en de vereisten voor het aanspannen van een rechtszaak over E. coli-besmetting van rechtsgebied tot rechtsgebied kunnen verschillen. Daarom is het raadzaam om een ​​advocaat te raadplegen die ervaring heeft met rechtszaken over door voedsel overgedragen ziekten om de specifieke vereisten en juridische strategieën te bepalen die van toepassing kunnen zijn op een bepaald geval.